Skírnir - 01.01.1878, Blaðsíða 21

ÓFRIÐURINN.
21
eina vi8 her sinn þær deildir, er ofar sóttu, e8a beint vestur aS
Tirnóva, þá fjekk hann a<5 vita, a8 herinn hafSi ekki koraizt
áfram sökum ófærSar á mörgum stö8um, og teppzt viS sumar
árnar, er renna í Jantra (fljótiS, sem á8ur er nefnt); þær voru
þá í stórvöxtum, en allar brýr af þeim brotnar. MeSan þessi
tálmi tafSi för hersins , nábu Rússar aS scnda ógrynni li8s a8
Tirnóva úr ymsum áttum. ■ þegar Tyrkir komu þar í námunda
(7. des.), rje8 Rússaherinn á þá viÖ mikinn liSsmun og stökkti
þeim aptur til stöBvanna austur frá.
Nú voru Osman jarli og her hans allar liBsvonir horfnar,
og sú ein björgin eigi bönnuS, ab hlíta eigin afla til burtkomu,
eu í Plevna tóku vistaföngin a8 þverra, eldiviðurinn var á
þrotum, en veikindin ur8u tíSari og tíbari í libinu aSbúðar-
innar vegna. Nóttina 10. des. ljet Osman herinn taka sig upp
úr þeirri stö8, sem bann og menn hans höfSu varið á móti miklu
ofurefli næstum í 5 mánu&i, unnið þær þrautir og afreksverk,
sem lengi munu uppi, og gera Plevna að sögulegri stafe, en
nokkur annar hefir orSib i þessu stríÖi. Til þess ab Rússa
skyldi miöur gruna, hvað i ráÖi var, ljet hann gera útrásaráhlaup
austur og norÖur á bóginn, þar sem Rúmenar stóðu og hægri
fylkingararmur Skóbeleffs, en höfuðherinn hjelt um leið í norð-
vestur og yfir Vid, fljótið sem fyr er nefut. Sjálfur var hann f
vinstri armi fylkingar sinnar, og sótti vígi Rússa við bæ, sem
Netrópól beitir. þó lið bans væri flest illa til reika, þá sóttu
Tyrkir víggarðana með mesta harðfengi, og stökktu Rússum frá
þeirri stöð, en hjer fjellu þó flestir þeirra, er fyrir stóðu. Tyrkir
ætluðu, að bergirðing Rússa væri nú brotin, en komust brátt
að raun um, að þetta voru að eins fremstu stíflurnar á leiðinui,
og að þeim hafði dvalizt hjer förin, meðan járngreipar Rússa
læstust að þeim á allar hliðar. Hundrað fallbyssna drundu um-
hverfis og urpu á þá sprengihnöttunum, meban dgrynni nýrra
fylkinga óðu fram að víginu, sem þeir höfðu náð af Rússum.
Hjer stóð sú grimmilegasta viðureign og með hræðilegu mann-
falli í fjórðung stundar, er hvorumtveggju lenti i bendu, og neytt
var bæði höggva og laga. Við það, að Tyrkjum varð brundið
út úr viginu, tók allur her þeirra ab hopa undan aptur ab ánni