Skírnir - 01.01.1878, Blaðsíða 114

114
I>ÝZKALAND.
lærSustu prófessórar gætu kennt hið sama og þeir um eign og
önnur rjettindi, svo aS dómar og lög mættu ekki á því hafa;
og hvaS fundina snerti, yrði munurinn ekki annar enn sá, aö
menn gerðu hvern verkstaSinn e?a heimahús sín aÖ málstofum
og ræddu þar um sama efni, svo aS ómögulegt væri til að gæta.
þetta var í þinglok, og líkaSi stjórninni illa, er svo var undir
máliö tekið, en kvazt mundi beita því öllu gegn jafnaöarmönnum,
sem lögin heimiluöu í viBlögum til a8 hepta æsingar og illar
tiltektir. — Hjer varö þó skemmra milli illra tiðinda enn
menn var&i, því sunnudaginn !í. júní ók keisarinn um þaö
sama stræti, sem fyr er nefnt, og var þá skotið á hann tveiin
skotum úr húsglugga, en það voru haglaskot, og komu sum í
kinn og höku, öxl og handlegg hægra megin, en úr seinna
skotinu í fótinn, þó hjer sakaði minna. þó eigi yrði unnið á
enum gamia manni til bauvænis, varð hann þó bæði illa og
hættulega útleikinn, og af blóðrásinni var hann við ómegin er
hann komst heim og honura varð komið í hvílu sína. Honum
varð mest meint af þeim höglum, sem höiðu komið á úlíliðinn,
og af því á nokkru leið, áður læknunum tókst að ná þeim
öllum út, var keisarinn viku tíma allmiklum verkjum borinn og
lá rúmfastur, en var í góðum apturbata, þegar þetta var
skrifað (11. júní). það er af morðingjanum að segja, að hann
bleypti úr pistólum á þá menn, sem runnu upp í húsið, og
særði eigandann sjálfan nær því til ólífis. Áður hann varð
yfirbugaður og tekinn höndum, tókst honum að vinna svo á
sjer sjálfum, að hann hleypti kúlu í gegnum höfuð sjer, en hún
fló ofarlega, svo að skotið vannst honum ekki af stundu til
bana, þó heilinn lestist. Nafn hans er Carl Emil Nobiling,
doktor í heimsspeki. Hann er 30 ára að aldri og að sögn vel
menntaður og lærðnr maður, og hefir sjerlega stundað (í Halle
og Leipzig) frumefnaf'ræði og jarðyrkju. það er sagt, að hann
tvö seinustu árin hafi opt sótt um embætti í stjórnardeild jarð-
yrkjumálanna, en ekki fengið. Hitt mun og vera satt, að hann
hafi tekið þátt í fundahöldum jafnaðar- og lýðvaldsmanna og
ritað í blöð þeirra og tímarit. Enn fremur er sú meðkenning
höfð eptir honum í prófinu, sem haldið var undir eins og við