Skírnir - 01.01.1878, Blaðsíða 34
34
ÓFRIÐURINN.
brygði heldur í brúu vib þær frjettir, ab Rússar væru koranir
ab Miklagarði og kefðu borgina meS öllu á sínu valdi. þeir
höfbu látið flota sinn halda til Besíkuvíkur, í júlimánuSi og
undireins og frjettirnar bárust af framsókn Rússa suSur fyrir Balkan.
Víkin er nokkuí í suöur frá Stólpasundi (Dardanellasnndi) Asíu-
megin. En nú komu þangaS bráSaboð frá Lundúnum til Horn-
býs abmíráls (23. janúar), a8 bann skyldi halda flotanum inn i
Marmarahafiö (milli Dardanellasundsins og Sæviðarsunds [Bos-
pórus]). Til þessa var leyfi fengið af soldáni, en flotinn fór þá
ekki lengra enn upp a8 Stólpasundi, því sendiboði Rússa i
Lnndúnum gerði þá grein fyrir sumum skilmála-atriðnnum, a8
stjórn Bretadrottningar var8 hughægra nokkra stund. þa8 virb-
ist sem þetta hafi gert erindreka soldáns nokkuð tregari, og a8
þeir (jarlarnir Server og Namyk) hafi farið að þæfa i raóinn
á móti kvöðum Rússa. því var þá og hitt samfara, sem áður
er sagt, að Rússar knúðu Tyrkime8 framsókn hersins að Mikla-
garði, og fyr enn nokkurn varbi, kom sú saga, a8 allt virkja-
hverfi borgarinnar var gefið þeim á vald. Við þetta varð Eng-
Iendingum aptur órótt, og nú komu ný bo8 til flotaforingjans (7.
e8a 8. febrúar), a8 inn skyldi haldið um Stólpasund, og skyldi
flotinn taka sjer var8stö8 vi8 Miklagarð, og var því bari8 vi8 i
málstofum Breta, a8 þeir vildu hafa þar li8 sitt til; taks, a8
veita enskum þegnum hjálp og vernd, ef uppreist yr8i og þeim
yr8i af því hætta búin. I þetta skipti neitaði soldán leyfinn,
og fór flotinn þá inn í MarmarahafiB í hans óleyfi. Af þessu
þótti mega skynja, a8 Rússar höf8u siglt Bretum á ve8ur í
Miklagarði, og a8 þeir höfbu nú ná8 hjer betri tökum á öllu,
og höf8u rá8 Tyrkja i höndum sjer. þeir gáfu líka skjótt í
skyn, a8 þeir mundu láta her sinn fara inn i höfuSborgina, ef
Englendingar tækju þa8 til, aö hleypa H8i á land. Flotinn
haf8i lagzt vi8 akkeri andspænis suðurhorni borgarinnar hjá
eyjum, sem Prinseyjar heita, við Asíuströndina, en flutti sig
aptur suður að Dardanellasnndinu. Hingað, eða i sjálft sundið,
komu fleiri skip síöar, og nú tók af öll tvfmæli, að Eng-
lendingar ætluðu sjer að halda hjer stöðvum og í Marmarahafinu,
þar til þær lyktir yrðu á málunum, sem þeim þætti vi8 mega