Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1924, Síða 62

02
Sigfús l'löndal
miðdagsv. sætur vellingur, síld, ket; kvöldv. súr grautur, fisk-
ur, ket; laugardag: miðdagsv. mjólkurvellingur, síld eða
fiskur, ket; kvöldv. grautur, ket, fiskur. En tekið er frarn,
að ráðsmaður megi breyta til eftir árstíðum, stundum t. d.
með eggjum, salati og öðru grænmeti osfrv. Skamtarnir voru
ákveðnir og var hverjum manni ætlað til máltíðar hálfpund
af keti og fleski, tvö pund af lúðu eða öðrum fiski, hálft pund
af brauði og pottur af öli. Mun nútíðarmönnum þykja furðu-
legt, hvernig stúdentarnir hafa farið að torga svo miklu af
svona strembnum og fremur tilbreytingalitlum mat. Stundum
heyrast samt, þegar fram líður, kvartanir yfir matnum, og er
það líklegt að ráðsmenn ekki altaf hafi verið eins heppnir
með aðstoðarmenn sína. A hátíðum og tyllidögum var til-
breytingin meiri og sterkara og betra öl gefið í stað þunna
ölsins, er menn drukku daglega. Á þrettándakvöld jóla var
haldin sjerstök veisla. Var þá drukkið minni Friðriks II.,
þá hins ríkjandi konungs og ættar hans, og þá ýms önnur
minni; voru allar ræðurnar á latínu, prófastur byrjaði, þá
tóku djáknarnir við og svo stúdentar hver af öðrum, og
drakk hver í ræðulok í botn úr ölkrús sinni og var það kall-
að »gleðisbikarinn«, pocnlum hilaritatis.
Stúdentar í klaustrinu og á Garði voru skyldir að hlýða
helgum tíðum á sunnu- og helgidögum og vera til altaris að
minsta kosti tvisvar á ári. Auðvitað voru þeir líka skyldir að
hlýða á fyrirlestra háskólakennaranna, og átti prófastur við og
við að rannsaka skrifbækur stúdentanna, til að sjá hvort þeir
hefðu fylgst með. Varðaði það burtrekstri ef mikið kvað að
þesskonar syndum. Aðalskylda stúdentanna voru þó Kom-
múnítets-æfingarnar (exercitia communitatis), sem voru fólgnar
í kappræðum (disputationes) og ræðuhöldum (declamationes).
Voru nákvæmar reglur settar um þesskonar æfingar og mikil
áhersla lögð á það, að þær væru stundaðar af nákvæmni.
Sumar þessar æfingar fóru fram yfir borðum, aðrar höfðu
hátíðlegra snið og var meira vandað til þeirra. Oft voru efnin f
borðæfingarnar tekin úr kenslubókum þeim og rithöfundum,
er lesnir voru við háskólann, og stundum var sjerstakt um-
ræðuefni valið fyrir hvert borð í salnum. Á sunnu- og helgi-
dögum var rökrætt um guðspjöll og pistil dagsins. Smám-
saman dró þó úr þessum æfingum. Annanhvorn sunnudag
fóru hinar hátíðlegri æfingar fram, fyrst framan af í klaustr-
inu, síðar á Garði. Voru stundum prentaðar ritgerðir, sem
höfundarnir vörðu gegn aðfinslum annara í kirkjunni á Garði.
Venjulegast voru þær stuttar og 1706 bannar háskólaráðið að