Skírnir - 01.01.1878, Qupperneq 129

RÚSSLAND.
129
ertn laus og getur fariS hvert þú vilt“. Raunir hennar voru
þó ekki hjer á enda. Hún var orðin rajög lasburSa og fór nú
til móSur sinnar, en tíu dögum á eptir var bariÖ á dyr, og
var þar enn kominn embættismaSur úr löggæzlustjórninni.
Hann sagSi, aS Vera yröi aS koma meS sjer og fara til varS-
haldsins fyrir landræka menn. MæSgurnar urSu mjög skelfdar
viS þessi bo8, sem von var, en móSir stúlkunnar hjelt þó, aS
þetta mundi litlu gegna og vera nýtt vangát, úr því rann-
sóknanefndin og síhar öldungaráS keisarans heffei lýst dóttur
sína sýkna allra saka. þessvegna ljet hún hana fara frá sjer
þunnklædda, og bjóst viS jiún mundi um hæl koma aptur.
Henni varS þó aS öSru. Á fimmta dag sat Vera nú í þessu
varShaldi, en þá var henni kynnt, aö hún væri landræk. Hún
baö aö lofa sjer aS kveBja móður sína og fá sjer hlýrra
fatnaS. þessu var neitaS, og nú var henni snaraS inn í járn-
brautarvagn, en frá einni stöbinni varS hún aS aka á opnum
póstvagni langar leiSir, og mundi hafa farizt í kuldanum, el
einn varSmaSurinn heföi ekki miskunaS henni og skýlt henni
meö yfirhöfn sinni. þegar komiS var til bæjar, sem Kretzý
heitir í hjeraSinu Nowgorod, var enn sagt viS hana: „Nú ertu
laus, og þú getur fariS hvert þú vilt“. Hún átti ekki í eigu
sinni meira en eina rúflu, og mundi hafa veriö illa á hjarni stödd,
ef hún heföi ekki fundiS hjón, sem tóku hana til sin. Lög-
gæzluvaldinu mun hafa þótt, aS hún ætti hjer betra enn henni
sómdi, og ljet nú færa hana til annars bæjar og þaSan til ens
þriSja og fjórSa. Á þessum hrakningi stóS enn í tvö ár , og
þá fjekk hún loks aS vita, aS hún mætti njóta fulls frelsis.
í fjögur ár æsku sinnar haföi hún fengiö aS reyna, hvernig
raönnum líSur í sjerlegri föSurumsjá löggæzluvaldsins á Rúss-
landi „hinu helga". þegar hún var komin heim aptur, las hún
í blaSi, aS Trepoff — löggæzlustjórinn, sem fyr var nefndur —
hefSi látiS berja á rússnesku einn ríkissaka bandingjann fyrir
þaS, aS hann hefSi ekki tekiö ofan fyrir sjer; og þá minntist
hún hörmunga sjálfrar sín og tók þaS óstjórnarráS , sem fyr er
getiS. — þegar Vera Sassuliz kom út úr dómsböllinni, heilsaSi
lýSurinn henni meS fagnaSarópi og fylgdi vagninum þangaS,
Skírnir 1878. 9