Skírnir - 01.01.1957, Blaðsíða 53
Skírnir
Islenzk stafrófskver
51
Hani, krummi, hundur, svín,
hestur, mús, tittlingur,
galar, krunkar, geltir, hrín,
gneggjar, tístir, syngur.
Þá eru „útskýringar vísunnar“ (þ. e. stuttorð lýsing á
þeim dýrum, sem nefnd eru í vísunni).
19. vika: Latinuletur. Málshættir.
20. vika: Kursiv- eða snarhandarletur (skáletur). Máls-
hættir
21. vika: Stöfunar- og lestrarreglur. Helztu skilmerki.
22. vika: Lestrarreglur. Framburður ýmissa stafa t. d.
au = á, c, ph, x, z o. fl. Þar með er eftirfarandi vísa, sem
síðan hefur birzt í mörgum stafrófskverum:
c fyrir framan o, u, á
eins hljóðar og væri k,
en fyrir framan e, æ, í
sem s-i skaltu kveða að því.
Síðasta verkefni 22. viku eru skammstafanir.
23. vika: Tölustafir. Minnisvisa (Sig mest merkir hinn
fyrsti), Rómverskar tölur.
24. vika: Fjögur reikningsdæmi með skýringum (sam-
lagning, frádráttur, margföldun og deiling).
25. vika: Um tíðina (aldir, ár, misseri, árstíðir, mán-
uði, vikur og daga),
26. vika: Um jörðina (stutt lýsing jarðarinnar). Marg-
földunartaflan.
Að lokum er Ávísan til kennendanna, en það er stutt lýsing
á því, hvernig nota skal kverið.
Segist höfundur hafa varið löngum tíma til að semja kver-
ið og ráðfært sig við „reynsluna og ritgjörðir nafntogaðra inn-
og útlendra merkismanna í kennslufræðum", og einnig hefði
hann borið verk sitt „undir augu og álit yppurstu kennenda
og lærdóms framara í landi voru“.
Nýtilegt Barnagull var prentað á kostnað „ennar konung-
legu íslenzku vísinda stiptunar“, og segir Klemens Jónsson