Skírnir - 01.01.1957, Blaðsíða 100
98
Arnheiður Sigurðardóttir
Skírnir
á Felli, prentuð í ljóðmælum Stefáns Ólafssonar1). Þessi
kvæði eru öll í handriti séra Guðmundar, Gígju.
Þessi leit min bar engan árangur, og komu hvergi fyrir
málshættir í sömu mynd og hjá Scheving í þessum dæmisögu-
kvæðum.
1 handritum Landsbókasafnsins, þar sem kvæðið Barnarós
var skráð, voru engin dæmisögukvæði.
En í handritinu JS. 589, 4to, sem er úr eigu séra Páls Er-
lendssonar2), eru nokkur dæmisögukvæði, m. a. um rándýr
og fugla. 1 tveimur þeirra voru málshættir, sem Scheving
hefur og merkir D. Þeir eru hugvitiÖ er hverju láni meira
(betra hjá Scheving) og skammsýnin því skort er von aS
kanni (skammsýni kannar skot hjá Scheving).
1 handritinu stendur: „Kvæda Kver 2ad Bindi. Samansofn-
ud og Skrifud af Gunnlaugi Jónssyni á Skuggabjorgum árid
1841.“
Tveir höfundar dæmisögukvæðanna eru nafngreindir í
heimildaskrá Landsbókasafnsins. Ekki er þess þó getið, hvaða
kvæði séu eftir hvorn þeirra. Þessir höfundar eru Gissur Jóns-
son og Helgi Illugason. Sá fyrrnefndi kynni að vera sá, er
getið er um í Isl. æviskr.3) Þar stendur: „Gizur Jónsson (17.
öld). Ætt ókunn. Átti heima undir jökli.“ Helgi Illugason er
ekki nefndur í Isl. æviskr. né M.o.m. Hefur mér ekki tekizt
að afla neinnar frekari vitneskju um höfunda eða aldur þeirra
kvæða, er tveir fyrrnefndir málshættir standa í.
Málshættir þeir, er Scheving tekur úr dæmisögukvæðun-
um, eru margir vel gerðir og geyma sjaldgæf orð. Væri
ástæða til að rannsaka þá sérstaklega. Hér hafa aðeins tveir
verið teknir til endanlegrar meðferðar. Orðamunur sá, er
fram kemur hjá Scheving í tveim fyrrnefndum málsháttum
(sbr. JS. 589, 4to), bendir til þess, að hann hafi þekkt a. m. k.
suma þá málshætti, er hann merkir D, úr einhverjum öðrum
heimildum eða daglegu máli.
1) St. Öl. II, bls. 252-294.
2) Sjá Scheving I, bls. 5.
3) Sjá Isl. æviskr. II, bls. 89.