Skírnir - 01.01.1878, Side 63
FRAKKLAND.
63
höfuS heilagrar kirkju. „HirSabrjef11 biskupanna voru þó ekki
svo meinlaus, sem látiS var, þar sem raörg þeirra — eptir því
sem rök voru leidd til á þinginu — fóru verstu niSsorðum um
ítaliukonung og stjórn hans og alla þá, sem beittu ofríki í gegn
rjettindum kirkjunnar og páfastólsins, já, kölluSu þaS skyldu
Frakklands og frakknesku þjóSarinnar aS brjóta slíkt ofbeldi á
bak aptur og rjetta hlut páfastólsins. Klerkasinnum þótti ekki
bæta um, þegar þeir Jules Simon og Martel komu í staS
Dufaures og Marcére (sjá Skírni 1877 7^, bls.), og fró enum
síSarnefnda (dómsmálaráSherranum) höfSu biskuparnir fengiS
áminningar og viSvaranir. þetta varS í fyrra vor mikiS hríSar-
efni í fuiltrúadeild þingsins, en þar fylgdi ráSherrunum mikill
I
afli (363 atkvæSi), og lauk svo umræSunum, aS þingdeildin
skoraSi á stjórnina, aS gjalda varhuga viS, aS ríkinu yrSi engi
óskundi aS ráSabruggi og æsingum klcrkasinna. Klerkasinnar
deilast á alla einveldisflokkana, og eru aS því leyti band þeirra
á milli, aS þeir beita sjer allir á móti þjóSveldinu, og þaS
verSur þeim í bag unniS, sem því er unniS til ófarnaSar, hverir
sem svo völdin hljóta um síSir. þeir áttu hjer viS ramman reip aS
draga, þar sem ráSaneytiB stýrSi svo miklum afla á þinginu, og
hafSi fulla yfirburSi í fulltrúadeildinni, en nú var þeim ráBum
beitt svo klækilega sem viB varS komizt, aS hafa fortölur fyrir
rikisstjóranum og komast á milli hans og ráSherranna. þaS er
sagt um Mac Mahon, aS hann sje aS vísu hreinskilinn maSur og
drenglundaSur, en ekki meir enn meSallagi viti borinn, og
heldur talhlýSinn konu sinni. Hún er mikill vin klerkdómsins,
og margir hafa getiB þess til, aS hún hafi átt nokkurn hlut aS
máli, er bóndi hennar ljet snúa sjer á móti ráSherrum sínum.
Öllum þótti sem skrugga riSi úr heiSu lopti, þegar Mac Mahon
(16. mai) skrifaSi Jules Simon brjef, þar sem hann fann aB
frammistöSu hans á þinginu, og brá honum kjarkleysi og tví-
veSrungsskap, og því væri þaB aS kenna, aS frekjuflokkarnir
færBust upp á skaptiS'. Sjer segSi þunglega hugur um hag og
efni Frakklands, ef slíku skyldi fram fara. RáSherranum var
hjer einn kostnr fyrir höndum, og skilaSi hann þegar af sjer
stjórnarembættinu, og hiS sama gerBu þá hans sessunautar.