Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 41
34 Francis Vounghusband: Pr«t«féiaPtri(io.
IrúaS því, að tilveran sé góð. Vér myndum neyðast til að
trúa því, að henni væri, þegar öllu er á botninn hvolft, stjórn-
að af lögmáli eðlisfræðinnar án minsta tillits til ills né góðs.
Og ef það sjónarmið yrði að fastri sannfæringu, þá myndi
útsýnin yfir lífið draga úr oss allan kjark. Alt færi þá að
lokum í það að berja í brestina. Hvert sinn sem vér reynd-
um að vinna eitthvað gott, þá myndum vér hafa það á til-
finningunni, að vér værum að spyrna á móti broddunum. Vér
myndum eiga alt aðra aðstöðu en sá maður, sem vinnur að
því að láta heiminn verða betri eftir sinn dag, og er viss um
það, að hann er í samræmi við gang lífsins og öll heims-
rásin á bak við baráttu hans að markinu.
En geta stjörnufræðingar vænst þess með réttu, að vér
trúum því, að lífinu sé lokið fyrir fult og alt í öllum alheim-
inum, þegar það sé þrotið á þessari plánetu og þeim öðrum,
þar sem það nú er. Rök þeirra eru þau, að samkvæmt eðlis-
Iögum sé alheimurinn á leið til hnignunar. Stjörnurnar eyði
hitamagni sínu hægt og hægt, en óhjákvæmiiega. Að síðustu
sé það alt rokið út og þá verði ekkert eftir annað en dauð
orka. Síðusiu niðurstöður stjörnufræðinga eru á þá leið, að
heimssigurverkið ] muni ganga áfrarn/ meðan það megi, en
engin mót sjái til þess, að það verði dregið upp.
En sú er veilan í þeirri rökfærslu, að ekkert tillit er tekið
til hinnar miklu staðreyndar, að líf hefir komið fram. Ef al-
heimurinn leiddi ekkert annað í Ijós en efnislíkami háða efnis-
lögum, þá gætum vér íaliist á það, að hann væri á leið til
hnignunar. En staðreyndin bjargfasta, að lífið hefir komið hér
fram og verið að verki um 1000 miijónir ára, ætti að láta
oss staldra við, áður en vér féllumst á ályktanir stjörnufræð-
inganna.
Ef vér álítum heiminn vera lífrænan — skoðum hverja ein-
ingu eins og smá heim, sem verði fyrir áhrifum frá öllum
öðrum hlutum heildarinnar og hafi áhrif á þá — þá hlýtur
alheimurinn í insta eðli sínu að búa að minsta kosti yfir jafn
miklu og komið er framfá þessari plánetu. Jafnvel hið æðsta,
sem ágætustu menn vorir hafa getað eygt óljóst á guðdóm-