Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 208
198
Jóhannes Sigurðsson:
Prestafélagsritiö.
meðal fiskimannanna. Starfar annar á vetrarvertíðinni í Reykja-
vík, og hinn á Austurlandi á sumrin. —
Nú vil ég vekja aihygli á því, að alt það starf, sem ég hef
nefnt og mun nefna, er kirkjulegt starf.
Hver er svo tilgangurinn með þessu starfi?
Til þess að svara því er bezt að láta íslending, sem var
lengi í förum og kom víða, skýra frá. í einu íslenzku tíma-
riti farast honum nýlega orð á þessa leið:
»Fáum Islendingum er kunnugt, að úti um heim, sérstak-
lega í Englandi og á Norðurlöndum, starfa kristileg félög
meðal sjómanna. Þau eiga sjómannaheimili og samkomuhús
í fjölda mörgum hafnarborgum víðsvegar um heim, þar sem
siglingar eru miklar. Þangað geta sjómenn komið og setið
þar, lesið eða skrifað og hvílt sig, þegar þeir hafa landgöngu-
leyfi. Þangað geta þeir látið senda bréf til sín, og þar er
þeim leiðbeint um marga hluti, hvattir til og hjálpað að senda
fé heim til sín. — Þar geta þeir fengið góðar veitingar við
lágu verði. Þar eru haldnar guðsþjónustur, sungnir sálmar og
fluttar bænir, og eru það oft einu tækifærin, sem fjölmargir
sjómenn hafa til að heyra eitthvað gott orð, — einu tæki-
færin, sem þeir hafa til að lyfta huganum upp frá daglegum
störfum. — Sjómannastofurnar eru einu staðirnir, þar sem
þeir geta sezt niður, aðrir en veitingakrárnar og bjórstofurnar,
sem breiða opnar dyr á móti hverjum sjómanni, sem á
land stígur.
Og starfsmenn sjómannastofanna eru einu mennirnir í landi,
sem tala við sjómennina án þess að ætla sér að seilast ofan
í vasa þeirra eftir þeim aurum, sem þeir hafa unnið sér inn í
baráttunni við sollnar öldur heimshafanna.— A sjómannastof-
unum eiga atvinnulausir sjómenn athvarf. Þar er þeim oft út-
vegað skiprúm og jafnvel styrktir með fé. —
Af þessu mega allir sjá, að félög, sem halda uppi þessari
starfsemi, vinna mikið og merkilegt starf, — ekki aðeins fyrir
trúarbrögðin heldur og fyrir menningu og manndóm sjó-
mannanna*.
Þannig skrifar þessi íslenzki farmaður um þetta starf. —