Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 219
PrestafélagsritiÖ.
Ólafshátíðin í Noregi.
209
Kvöldið fyrir kirkjuvígsluna voru afhentar gjafir til kirkj-
unnar. Það var kyrlát og hátíðleg stund. Fulltrúar gefanda
mæltu nokkur orð og færðu gjafirnar. Mest kvað að gjöf
Norðmanna vestan um haf, og mun mörgum hafa hlýnað um
hjartaræturnar við hana.
Að morgni vígsludagsins kveður við lúðrablástur um bæinn.
Umferð verður þegar mikil um göturnár. Ollum kirkjuklukk-
um er hringt. Sól skin í heiði. Hægur andvari breiðir úr
fánunum. Hver maður finnur það ósjálfrátt, að mikil hátíð er
að ganga inn. Guðsþjónusta á að byrja stundu fyrir hádegi,
en Iöngu fyr íekur fólk að streyma til dómkirkjunnar og skipa
sér fyrir framan hana, raðar sér á tvær hliðar. Skrúðganga
hefst. Konungur og drotning ganga í kirkju með fylgdarliði
sínu. Þá eftir litla hríð kemur aðal hópurinn inn Munka-
götuna. í fararbroddi er drengjaflokkurinn, sem syngur í kirkj-
unni. Næstir ganga biskupar Noregs, sem allir eiga að taka
þátt í vígsluathöfniuni, og eru þeir fyrstir Stören, Niðaróss-
biskup, og Berggrav, biskup þeirra Háleygja. Þá ganga
aðrir Norðurlanda biskuparnir með erkibiskup Svía í broddi
fylkingar, 12 alls, allir í fullum skrúða eins og hinir. Sænsku
biskuparnir bera mítur og bagal. Þá koma fulltrúar annara
kirkna og háskólakennarar, þá allskonar veraldlegir embættis-
menn og loks norskir prestar, um 250, allir hempuklæddir.
Áfram seig fylkingin suður að norðurhlið kirkjunnar, og lík-
lega gleymist sú stund engum, sem þar var. Hið volduga
guðshús laðar alla að sér. Stíllinn er gotneskur að nokkuru
leyti, en glögg merki eru þó um áhrif frá Engil-Söxum og
Norðmönnum sjálfum, og að kirkjan hefir verið áratugi og
aldir í smíðum. Augað fagnar máttugum línum og litbrigðum.
Grannir turnarnir ljóma í sumarsólinni og benda upp til him-
ins. Beygt er fram með kirkjunni og að höfuðdyrum á vestur-
gafli. Hann er svo tilkomumikill, að hann minnir jafnvel á
fegurstu kirkjur Ítalíu. Einkum er fagur rósarglugginn yfir
dyrum, sem byggingameistarana langaði til að mætti minna á
alskygnt auga Guðs kærleikans. Við göngnm inn, og jafn-
skjótt blasir við kirkjan öll í dýrð sinni, krosskirkja, með
14