Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 221
Prestafélagsritið. Ólafshátíðin í Noregi. 211
inn í líf sitt. Kristni Noregs hefði að vísu ekki altaf staðið
með blóma, en andi hennar hefði þó aldrei dáið. Kristur
hefði lagt grundvöll norsku kirkjunnar. Því stæði hún. Og
það væri heilög skylda hvers um sig, að reyna að lifa svo,
að hann gæti af hjarta tekið undir játninguna: Þú ert Kristur,
sonur hins lifanda Guðs. Sálmur var sunginn. Svo bað biskup
vígslubænar og Iýsti vígslu kirkjunnar, en allir hlýddu stand-
andi. Þá var sunginn sálmurinn: »Fedrane Kyrkja i Noregs
land«. Svo var víxlsöngur og blessun lýst. Að lokum var
sungið versið: > Þitt orð er, Guð, vort erfðafé«, og þögn síðan
til bæna, en biskuparnir norsku krupu við altarisgráturnar.
Níu klukkuslög kváðu við, hljómmikil og skær. VígslugUðs-
þjónustan var á enda.
Um kvöldið var aftansöngur í dómkirkjunni, og sungu menn
þá meðal annars úr Lilju Eysteins. Síðan voru veizluhöld,
sem fóru fram hið bezta. Erkibiskup Svía flutti snjalla ræðu,
og kirkjumálaráðherra Norðmanna talaði nokkur orð. Hann
lauk máli sínu með þeirri ósk og bæn, að Niðarósdómkirkjan
mætti fyllast þeim anda og sannleika, er megnaði að halda
uppi heilli þjóð. Menn urðu hrifnir af hlýjunni og kraftinum
í máli hans. »Og hann er nú samt ekki guðfræðingur*, hvísl-
aði sessunautur minn að mér, »hann er nú bara bóndi*.
Næsta dag, 29. júlí, voru menn snemma á fótum. Sumir
hlýddu morguntíðum í dómkirkjunni hjá aðstoðarpresfinum
þar, Arne Fjellbu, er mjög hafði starfað að undirbúningi há-
tíðarinnar. Aðrir héldu austur til Veradals í járnbrautarvögn-
um eða bílum. Leiðin liggur með fram Þrándheimsfirði. Merkir
sögustaðir sjást báðu megin, og verður einna starsýnast á
Frostaþingstaðinn. Fjörðurinn er ærið langur, en 3 stundir voru
liðnar og komið í áfangastað, fyr en varði, svo fallegt var
þarna alstaðar um að litast. Frá Veradal mun um míla vegar
til Stiklastaða. Þar var slegið tjöldum og bílabreiða á grund-
um, sfór eins og fjallrekstur. Alþingishátíðin stóð þegar skýrt
fyrir hugarsjónum. Mannfjöldi streymdi að. í austri eru lágar
hæðir. Þar kom Ólafur Haraldsson með liði sínu, og stendur
nú í brekkunni súla með krossmarki á. Bændaherinn stóð á