Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 150
PrestaféiagsriHö. Trúarbragíafræðsla í skólum. 141
þessu hlutverki sínu, og hvernig og með hvílíkum árangri
hann fellir það saman við uppeldisfræðilegan megintilgang
sinn. Það er gert á þann hátt, að trúarbrögð og siðfræði
verða einn hluti af fræðsluefni því, sem skólinn fjallar um,
ein námsgrein af mörgum. En nú er sá höfuðgalli á skólum
með ríkjandi starfstilhögun, að námsgreinarnar standa all-
oftast ekki í neinu lifandi samhengi hver við aðra. Þær eru
einangraðar. Þannig er því einnig varið um trúarbragða-
fræðsluna. Enn síður verður þess vart, að námsgreinarnar
skapi sjálfar starfshætti eftir eðli sínu og tilgangi, séu valdar
þess, hvernig skólalifið, skólasamfélagið myndast og mótast,
og félagsleg afstaða einstaklinganna hvers til annars. Alt slíkt
er fyrir fram ákveðið af reglugerð og venju. Skólafyrirkomu-
lagið er eins og farvegur, sem veita má eftir ákveðinni fræðslu
til einstaklingsins. En það getur verið fræðsla í hverju sem er.
M ö. o. það er enginn munur á skólanum sem kennir og
veitir uppeldi í kristnum trúarbrögðum og hinum, sem ekki
gerir það. Allir sjá að hér hlýtur að vera eitthvað bogið við.
Og það, sem að er, er í stuttu máli þetta: Skólinn sem tekst
á hendur að veita börnum kristilegt uppfóstur, hygst að ná
því með því einu, að veita börnunum nokkra fræðslu í kristn-
um trúarbrögðum.
En eins og eg leitaðist við að gera ljóst í grein minni í
fyrra, þá er fræðsla engan veginn einhlít. Það er löngu vitað,
hve fjarri sanni sú ætlan er, að þekking í því, hvað rétt sé,
reynist trygging fyrir réttri breytni. Og þó virðist sú skoðun
ætla að verða lífseig í skólunum. Er ekki öll sú rimma, sem
staðið hefir um »kverið« hér á landi bygð á þeim misskiln-
ingi, að að því skapi, sem meira sé numið af trúfræðibókum
verði menn trúaðri, að því meira, sem numið sé af siðakenn-
ingum verði menn siðbetri? Og þó hefir reynslan sýnt, að
hvorki orkar kunnátta í siðfræði því, að menn breyti fagur-
lega, né þekking í trúfræði því, að menn elski Guð. Og það
er þó í rauninni aðalatriðið. Ef það er ekki það, sem fyrir
mönnum vakir, með því að láta skólana fást við trúarlíf
barnanna, ef það er ekki það, sem kristin kirkja óskar til