Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 80
Prestafélagariiið.
Eining kirkjunnar.
73
IV.
Enska kirkjan hefir stundum verið nefnd »brúinc á milli
rómversku kirkjunnar og mótmælendakirknanna. Hún sameinar
megineinkenni beggja. Frá rómversku kirkjunni hefir hún
gamlar trúarjátningar, fylgir mörgum helgisiðum hennar og
telur sig hafa hina postullegu röð, enda kallar hún sig líka
katólska kirkju. En þó er hún mótmælendakirkja, vegna þess
að hún metur Biblíuna meira en erfikenningar fyrri tíðar
manna. Hver einstaklingur hefir leyfi til að beita dómgreind
sinni og má iðka frjálsa hugsun og leita sannleikans. Og trú
hvers manns er persónulegt samband hans við Guð.
Biskupastjórn hefir enska kirkjan, en þó hafa söfnuðurnir
fengið nokkurn íhlutunarrétt. Hér fer hun því enn mitt á milli
rómversku kirkjunnar og fríkirknanna.
Það er þó einkum hákirkjan enska, sem svipar mest til
rómversku kirkjunnar. Það er venjulega talið, að sú stefna
hafi mótast á ofanverðri síðustu öld, en í raun réttri hefir
hún verið til frá siðaskiftum, sem flokkur þeirra manna, sem
nálguðust páfatrú mest innan kirkju Englands. Ef hákirkju-
maður er spurður að því, hvar greini á með honum og páfa-
sinna, eða hvort það sé í nokkru öðru en því, að hann viður-
kenni ekki hinn heilaga föður í Róm, þá kveður hann það
vera í fáu. Hákirkjan heldur fram eðlisbreytingarkenningunni,
yfirnáttúrlegum getnaði, heldur fast við erfikenningar frá
kirkjufeðrunum og öðrum trúarsetningahöfundum. Guðsþjón-
ustan fer fram með líkum hætti og í katólskri kirkju væri,
hvað alla viðhöfn snertir. Þar er tilbeiðsla kvöldmáltíðarefn-
anna, en hvorttveggja er þó veitt, brauðið og vínið. Reykelsis-
keri er veifað og mörg kerti brenna á ölturum. Þetta hvort-
tveggja forðast lágkirkjan, svo að strax verður séð, hvorri
stefnunni kirkja sú fylgir, sem komið er inn í til guðs-
þjónustu.
Rómverska kirkjan hefir líka einatt metið þetta við hákirkjuna
og ekki bannsungið hana eins og aðra mótmælendur. Sátta
hefir meira að segja verið leitað stundum, en einatt orðið