Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 213
Prestafélagsritiö. Kirkjulegt starf meðal sjómanna.
203
Fá þá allir dálitla jólagjöf, böggul, sem eitthvað smávegis er
í, sem gleður sjómanninn, en bögglarnir eru sendir stofunni
víða að. Flestir þeirra, sem heimsækja stofuna, eru auðvitað
íslenzkir sjómenn, þó heimsóttu hana í fyrra, sjómenn frá
14 þjóðum.
Til þess að lýsa því sem bezt, hvernig sjómenn hafa tekið
þessu starfi, vil ég leyfa mér að lesa upp nokkur bréf, sem
sjómannastofunni hafa borist.
í janúar 1924 fékk stofan bréf frá Vesturheimi, skrifað
1. jan. sama ár. Það hljóðar svo:
Vður má þykja það undarlegt, að fá þessar línur frá mér,
því að ég býst ekki við, að þér kannist við mig, og ég man
ekki eftir yður. En ástæðan fyrir því, að ég skrifa þessar
línur er sú, að ég hefi fyrir framan mig blað, og þar sé ég
grein með fyrirsögninni »Sjómannastofan í Reykjavík*. Og
mér skilst á byrjun greinarinnar, að fólk sé í efa um, að þessi
sjómannastofa sé nauðsynleg.
Ég fyrir mitt leyti er í engum efa um það. Ég hefi verið
sjómaður á íslandi og einnig hér, og get vel seti mig inn í
það, hvað gott það er fyrir þá og' þægilegt, að eiga athvarf
að þessum stað. Og þessvegna er það, að ég skrifa þessar línur
með innilegri ósk um það, að þessi stofnun megi blómgast,
og ég vona, að sjómannastéttin sjái sóma sinn í því, að láta
ekki þessa stofnun líða undir lok.
Svo legg ég hér innan í þetta bréf 300 króna ávísun á
Landsbankann, og á það að vera nýjárgjöf frá mér og minni
fjölskyldu, með ósk um gott komandi ár og góða framtíð fyrir
yður og þessa stofnun, sem þér eruð að berjast fyrir.
Takið viljann fyrir verkið. Virðingarfylst
Þórður Þórðarson, Gimli, Canada, Manitoba.
Þá er annað bréf frá danska sendiherranum:
Reykjavík, 30. maí 1928.
Hér með leyfi ég mér að votta Sjómannastofunni í Reykjavík