Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 69
62
Kristinn F. Stefánsson:
Prsiiefélagaritiö.
vinna, verk, sem áður var vanrækt um of. Hugsjónin er há
og göfug, að andi Jesú Krists verði ríkjandi í þjóðfélögun-
um, og Kristur verði konungur yfir mönnunum. Að lokum
bendir svo Copec á tvær leiðir að því marki, aukið kristilegt
og félagslegt uppeldi og hlutverk kirkjunnar í þjóðmálunum.
I. Uppeldi.
Guðlegur sannleikur er einasta aflið í tilverunni, sem getur
frelsað heiminn úr heljarklóm efnishyggjunnar. Fyrir því ber
kirkjunni að flytja heiminum :þann sannleika. Vitanlega má
ekki leggja svo mikla áherzlu á þetta atriði, að alt annað sé
vanrækt. Þegar um kristilegt uppeldi er að ræða, er mest um
vert, að unt sé að skapa eining í skynsemis-, vilja og tilfinn-
ingalíf mannanna. En með því skapast líka eining í trú, heims-
skoðun og siðgæði. Slík samstilling veitir einstaklingnum kraft,
sem getur gert hann að fullkomnum borgara á þessari jörðu.
Þessvegna er gott uppeldi fyrsta skilyrðið til þes9 að ala upp
dáðríka borgara og jafnframt vinna bug á félagslegu vanda-
málunum.
Copec bendir á nokkur grundvallar-atriði, sem alt gott upp-
eldi byggist á:
1. Uppeldið er meðal annars fólgið í stöðugum gagnáhrifum
milli einstaklingsins og umhverfis hans. Þessvegna verður
umhverfið að vera heilbrigt og áhrifaríkt til góðs. Kristi-
legt uppeldi byggist á því, að andi Krists ríki bæði á
heimilunum og í skólunum, til þess að ill utanaðkomandi
áhrif megni eigi að kyrkja þann frjóanga, sem heimili
og skóli náðu að mynda í sál barnsins. Siðbót í félagslífi
og athafnalífi þjóðanna er komin undir uppeldi æskunnar.
2. Undirbúningsmentunin er grundvöllur þjóðaruppeldisins.
Það verður því að stefna. að því, að fylla sál unga fólks-
ins eldlegum áhuga á skyldustarfi þess, og vekja hjá
því ábyrgðartilfinningu kristins manns.
3. Trúarbragðafræðsla í skólum missir aðalgildi sitt, séu
trúmálin lokuð úti úr öllum öðrum kenslustundum, en
þeim, sem þau eru kend í. Trúmálin séu grundvöllur