Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 179
170
Friðrik Hallgrímsson:
Prestafélagsritið.
kynst af kirkjusögunni kristfræðideilum þeirra Athanasíusar
og Aríusar og samtíðarmanna þeirra á 4. öld kristninnar.
Kristur er altaf að mörgu leyti óskiljanlegur frá sjónarmiði
mannvitsins hér á jörðu. Hvernig ætti líka mannlegt vit að
skilja hann til fulls, sem er alveg einstakur á meðal mann-
anna? Hvernig ætti takmarkaður mannshugur að geta gagn-
rýnt hann, sem er opinberun hinnar eilífu guðlegu speki?
Við getum þegið og hagnýtt okkur geisla sólarinnar, en við
þolum ekki að horfa í sólina sjálfa. Eins getum við gengið
við það ljós sannleikans, sem frá Kristi skín, þó að við get-
um ekki gerskilið hann sjálfan, sem er hinn eilífi sannleikur;
hann sagði líka sjálfur: >enginn gerþekkir soninn nema faðir-
innc (Matt. 11,27). Og svo eru lærisveinar hans að deila um
hann, tortryggja hverir aðra og mannskemma út af honum,
sem kom til þess að kenna mönnunum að elska hverir
aðra!
Það er ekki nema eðlilegt, að menn hafi gert og geri sér
að einhverju leyti ólíkar skoðanir um hann. Því að þeir eru
ólíkir að eðlisfari, og hverjum einum verður dýrmætast það,
sem bezt á við hans skilningsþroska og bezt fullnægir and-
legri þörf hans. En Kristur er svo fullkominn og dýrlegur,
að hann getur fullnægt þörfum allra einlægra sálna, hversu
ólíkar sem þær eru. Og aldrei má »fræðimönnum< takast,
með hégómlegum orðadeilum, að skyggja á dýrð hans fyrir
fólkinu.
Þó að skoðanirnar um Krist séu með margvíslegum blæ,
er aðallega talað um tvær meginstefnur, sem eru kendar við
gamla og nýja guðfræði. Annars vegar eru þeir, sem trúa frá-
sögum guðspjallanna um Krist, eins og þeim var kent að
skilja þær í æsku; þannig finst þeim þeir þekkja hann bezt
og þannig er þeim eðlilegast að hugsa um hann; og þeim
hefir ekki fundist nein þörf á því, að breyta þeirri skoðun.
En svo eru aðrir, sem hafa fyrir vísindaiðkanir sínar kom-
ist á aðra skoðun. Þeir geta ekki trúað á yfirnáttúrlega fæð-
Ingu Jesú, eða likamlega upprisu hans og himnaför, heldur