Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 257
Prestafélagsritið.
Norrænn stúdentafundur.
245
félösum, sem hafa krislniboðsmál á dagskrá. (Jm það voru aliir á einu
máli, að persónulegt trúarlíf væri óhjákvæmileg forsenda aukins áhuga
fyrir kristniboði, og Iagði biskup þunga áherzlu á það, um leið og hann
lýsti umræðum lokið.
Annar þáttur fundarins og ekki ómerkari en fyrirlestrarnir og um-
ræðurnar, var samlíf og kynning fundarmanna. Er sú hlið oft metin
minna en vert er. Orkar það eigi tvímælis, að ekkerl er áhrifa-
ríkara ti! að styrkjast í trúnni á sigur einhvers málefnis og eflast að
áhuga fyrir því, en persónuleg kynning þeirra, sem eru sama sinnis. —
Var af undirbúningsnefnd þessa fundar vel í haginn búið, að sú kynn-
ing gæti orðið sem mest og bezt. Aðkomumenn allir bjuggu, meðan fund-
urinn stóð yfir, á heimilum einsfakra manna, og eftir því sem við varð
ltomið hjá stúdentum, búsetlum í Lundi. Sameiginlegar máltíðir fóru fram
á „ Konviktorium", mötuneyti stúdenta í Lundi; uku þær ekki Iítið á gagn
og gleði samverunnar. — Hvern dag var komið saman til bænar í kór
dómkirkjunnar; áttum vér þar hinar indælustu og uppbyggilegustu stundir.
Yfir öllu samlífi og samstarfi fundarmanna hvíldi ástríðufull alvara og
þó djörfung og gleði, sem einkenna skyldi æsku þá, er fylkir sér um
fána Krists.
Að skilnaði komu fundarmenn saman í hátíðasal stúdentafélagsins.
Mátti þar líta Norðurlanda-fánana fjóra fyrir miðjum vegg. Var sezt að
borðum og veitingar fram bornar. Blandaður kór kristilega stúdenti-
félagsins söng nokkur Iög. Skildust menn með kærleikum og kveðjuræðum.
Forseti guðfræðideildar háskólans í Lundi, prófessor Gustaf Aulén, flutti
kveðju deildarinnar og þökk til fundarins. Mintist hann fyrst á það sam-
band, sem frá fornu fari hefði verið milli kristniboðsáhuga og háskólans
í Lundi, og nú síðast stofnun docents-embættis í kristniboðssögu við
guðfræðideild hans. Síðan gerði hann grein fyrir afstöðu kristniboðs og
guðfræði hvors til annars, hvernig trúfræði og trúboð væri hvort öðru
styrkur og hvort öðru háð.
Flutlar voru og þakkir forgöngumönnum fundarins, sérstaklega biskupi
Edv. Rodhe senr forseta. — Varð ekki hjá því komist, að íslendingur-
inn gæfi sig frarn. Biskup bað hann að flytja Islandi og íslenzkri kirkju
beztu kveðju, og sé hún hér flutt með þessari fátæklegu frásögn.
Porgr. V. Sigurðsson.