Prestafélagsritið - 01.01.1930, Blaðsíða 31
24
Sigurður P. Sívertsen:
Presíafélagsritiö.
arvitund, og því háleitara og göfugra, sem það er, sem að
er stefnt, því meir magnast hann lil alls góðs. Sá, sem trúir
því, að hann sé aumingi, til einkis hæfur, og sama sé um
hvernig líf hans fari, mun ekki verða til mikils nýtur. En
hinn, sem lifir fyrir göfuga hugsjón, mun eiga »eitthvert spor
við tímans sjá«.
Þegar komið er inn á stjórnmálasviðið, er ekki síður mik-
ils virði að menn trúi á hið góða. Eða getur nokkrum manni
blandast hugur um, að sama lögmálið ráði í viðskiftum manna
innan þjóðfélaganna, eins og í viðskiftum þjóðfélaganr.a sín á
milli. Eins og reyndin mun áreiðanlega sýna, að þegar nógu
margir trúa því, að kærleikur og réttlæti eigi að ráða í öli-
um viðskiftum milli þjóða, þá verður hætt að noia eiturgas
og morðvélar til að skera úr ágreiningi þjóðanna, — eins
mun reynslan sýna, að þegar þeir eru orðnir nógu margir í
einhverju landi, sem trúa því, að hollast sé fyrir þjóðfélags-
málin, að fyrir þeim sé barist með heiðarlegum meðölum,
með því að segja ávalt satt og skýra rétt frá hverju máli,
með því að meta með samúð skoðanir annara, með því að
líta á það eitt, sem heildinni sé fyrir beztu, — þá verður öll
stjórnmálabarátta göfugri en nú á sér stað. Þegar þjóð vor
verður nógu rík af mönnum, sem trúa á kraft sannleikans,
réttlætis og kærleika, munu öldur úlfúðar lægjast, en hefjasí
ný öld, þar sem drengskapur, óeigingirni og sammvinnufús-
leiki verða helztu einkenni allrar þjóðmálastarfsemi.
Þá er trúmálasviðið. Ekki skal heldur gleyma því, að bar-
áttan á því sviði þurfi einnig að göfgast. Sundrungin, hörðu
dómarnir og tortrygnin mega sízt af öllu ná tökum á því
sviði. Þar þarf samvinna, velvild og kærleikur að ríkja fremur
en á nokkru öðru sviði mannlífsins. Trúmálin eru of viðkvæm
til þess, að þau þoli hinn kalda andgust tortrygni og kær-
leiksleysis. Þar ríður mest á því, að andi Krists fái að göfga
allan skoðanamun. Kristnir menn verða öllu öðru fremur að
hjálpa hverir öðrum til þess að eignast lunderni ]esú Krists.
Þá skaðar lítið, þótt munur sé á skoðunum og skýringum
ýmsra vandamála trúarinnar, og þótt ytri guðræknisiðir séu