Prestafélagsritið - 01.01.1930, Qupperneq 76

Prestafélsgiritiö.
Eining kirkjunnar.
69
Leikmenn verða aðnjótandi náðaráhrifa kirkjunnar fyrir
náðarmeðul hennar, sem þeim eru veitt og þá fyrst og fremst
í heilagri kvöldmáltíð. í naufn máltíðarinnar veitist náð Guðs,
sem ekki verður veitt á annan hátt. Þetta verður ekki
aðeins fyrir rétt orð og helgisiði, sem eru viðhöfð, heldur
einnig fyrir það, að sá, sem veitir, er réttur þjónn Jesú Krists.
En það er sá einn, sem hefir hlotið vígslu í hinni postullegu
röð. Þá breytast í hinni heilögu messu kvöldmáltíðarefnin í
raunverulegan líkama Krists og blóð. Fórn Jesú Krists á
krossinum endurtekst í hverí sinn, og viðtakandi nýtur hennar
á undursamlegan hátt. Aðeins allra róttækustu menn innan
rómversk-katólsku stefnunnar viðurkenna, að trúaðir gestir
njóti náðaráhrifa kvöldmáltíðarinnar, jafnvel þó að þeir þiggi
hana af óverðugum höndum.
Stjórn rómv.-katólsku kirkjunnar er biskupastjórn. Klerka-
stéttin ræður öllu. Söfnuðirnir eru jafnt settir um öll ráð kirkj-
unnar eins og þeir eru við guðsþjónusíur hennar, þeir eru
aðeins viðíakendur, ekki þátttakendur, og því sízt ráðamenn
eða stjórnendur. Þetta er eitt af því, sem skilur á milli rómv.
kirkjunnar og ýmra mótmælendakirkna, einkum öídunga-
kirkjunnar á Skotlandi og víðar og þó mest »CongregationaIista«,
sem mætti kalla safnaðarsíjórnarkirkju, og það með réttu.
III.
Klofningur kirkjunnar og myndun nýrra deilda stafaði meðal
annars af því, að mönnum þótti orðið of þröngt um sig, og
þeir brutu af sér gamlar viðjar. Því skyldi mega ætla, að
frjálsræðið væri yfirleitt meira hjá nýkirkjunum en þeim gömlu,
eins þó að nokkuð sé liðið frá stofnun þeirra. Sú er líka
reyndin oftast, þó að hitt sé ekki fátítt, að orð og kenningar
spámanns stefnunnar séu þegar frá líður tekin sem goðsvar og
óskeikul og þar með hætt þeirri framsókn, sem hann hóf og
ætlaðist til að héldi áfram með vaxandi þroska. Allar kirkju-
deildir mótmælenda hafa risið upp sem andmæli gegn kúgun
katólsku kirkjunnar eða þeirra kirkjudeilda, sem ekki stigu
sporið nema að hálfu leyti burt frá henni. Þó væri ekki rétt