Prestafélagsritið - 01.01.1930, Qupperneq 87
80
Jón Heigason:
Prestafélagsritið.
hinn aidurhnigna föður að fá einmitt nú, eins og komið var
högum hans, að kveðja þennan sýnilega heim, svo muni það
og á sínum tíma verða oss öilum ljóst, að einnig hin svip-
lega kvaðning sonarins á bezta aldri til brottfarar héðan hafi
verið náðarvelgerningur gæzkuríks föður vors á himnum, þótt
vér nú »skiljum ekki þann skaparans dóm*.
En þótt mörgum hljóti það að vera tilfinnanleg sjón, að
sjá þá mætu feðga borna til moldar á einni og sömu stundu,
þá er »aldrei svo svart yfir sorgarranni að ekki geti birt
fyrir eilífa trúc. Vér vitum frá Guðs orði, að þeir eru sælir,
sem í drotni deyja, og svo ég sérstaklega hugsi til þess hlut-
verks, sem þessum vinum okkar var gefið að vinna í lífinu,
þá vitum vér einnig samkvæmt Guðs orði, að »þeir, sem
mörgum hafa vísað á réttan veg, munu skína eins og stjörnur
um aldur og æfi« (Dan. 12,3). En einmitt það varð hlutverk
þeirra beggja í lífinu, að vísa mörgum á réttan veg, og allir,
sem þektu þá, vissu að báðir höfðu þeir öll skilyrði til þess
að geta orðið öðrum góðir leiðbeinendur á vegi réttlætisins
sem trúir og skylduræknir þjónar drottins og samverkamenn,
samkvæmt þeirri köliun, sem þeir ungir höfðu tekið á móti
og vígst til í helgidómi drottins.
Þegar ég lít yfir æfiferil þeirra Stóranúpsfeðga, eins og
hann blasir við oss nú á þessari alvarlegu kveðju-stundu, þá
dylst mér ekki, að báðir voru þeir gæfumenn í lífinu. Að
vísu virtist sól gæfunnar ekki ætla að brosa við drengnum
Vaidimar Briem, er hann aðeins tíu ára gamall varð að horfa
á eftir báðum foreldrum sínum ofan í gröfina hérumbil á
sama misserinu. En drottinn gleymdi ekki hinum unga sveini,
heldur vakti honum upp aðra foreldra, fósturforeldra í fjar-
lægum landsfjórðungi, fósturforeldra, sem reyndust honum sem
beztu foreldrar og fórst í öllum greinum við hann sem væri
hann þeirra eigið barn. En dæmafá trúfesti fósturforeldranna
í Hruna batt hinn unga svein þeim trygðaböndum við þetta
hérað, sem óslitin héldust til æfiloka, svo að hann gat ekki