Prestafélagsritið - 01.01.1930, Side 245

Presfafélagsriíiö.
Frumvörp kirkjumálanefndar.
233
c. Um prédiUunarslarfsemi áhrifamikilla presla utan við presta-
köll sín.
d. Ufvarp í sambandi við starfsemi kirkjunnar.
IV. Kirkjur og kirkjugarða, þar á meðal um:
a. Bændakirkjur og lénskirkjur, meðal annars um Dómkirkju
landsins.
b. Hvernig stutt verði aö fegri byggingarstíl kirkna, og meiri
prýði, verndun og friðhelgi þeirra.
c. Hvernig trygt verði betra skipulag grafreita, verndun og prýði
þeirra.
Við athugun frumvarpanna fer ég eftir *þessari röð og flokka þau
undir þessa 4 aðalliði.
I) Frumvörpin tvö undir fyrsta Iið erindisbréfsins.
Heitir annað: „Frumvarp til laga um utanfararstyrk presta". — Er
það í 7 greinum, og hljóða 4 fyrstu greinarnar á þessa leið:
1. gr. Dóms- og kirkjumálaráðuneytið veitir árlega alt að 5 prestum
þjóðkirkjunnar, þeim, er þjónað hafa embætti a. m. k. 2 ár, sfyrk til
utanfara með þeim skilmálum, er segir í lögum þessum.
2. gr. Sfyrkur samkvæmt 1. gr. veitist með því skilyrði, að preslur sá,
er hans nýtur, dvelji ei skemur en 4 mánuði erlendis, til að kynnast þar
kirkju- og mentalífi, eða mannúðarmálum. Skal hann síðan leitast við
að gera för sína arðberandi fyrir sveit sína og söfnuð, m. a. með því,
að flytja í héraði sínu erindi um einhver þau efni, er hann hefir kynt sér í
utanför sinni, og skal a. m. k. eitt þeirra birt á prenti, eða flutt í útvarp.
3. gr. Styrkur veitist 2000 kr. hverjum presti. Greiðist helmingur styrks
þegar utanför er hafin, en hinn helmingurinn þegar 3 mánuðir eru liðnir
frá heimanför.
4. gr. Prestum þjóðkirkjunnar skal skylt að þjóna endurgjaldslaust
prestakalli nágrannaprests síns, alt að 6 mánuði, meðan hann er í utanför
samkvæmt lögum þessum. Og skifta þeir þá með sér verkum eftir því,
sem biskup og prófastur mæla fyrir.
Nú verður þjónustu nágrannaprests alls eigi við komið, að dómi
kirkjustjórnar, svo sem vegna fjölmennis prestakalls, eða veikinda nágranna-
prests, og sér kirkjustjórnin þá prestakallinu fyrir þjónustu til bráðabirgða.
Hitt er: „Frumvarp til laga um bókasöfn prestakalla“. — Er það í
12 greinum og hljóða 2.—5. gr. og 9.—10. gr. á þessa leið:
2. gr. í bókasöfn presfakalla má einungis kaupa bækur guðfræðilegs
og andlegs efnis, vandaðar fræðibækur almenns efnis og úrvals skáldrit.
3. gr. Nú vill sóknarprestur stofna eða auka við bókasafn presíakalls