Hugur - 01.01.2013, Page 113
Vegsummerki listarinnar
gætum við líka prófað að máta annað orð og talað um fólk [gens].22 „Fólkið“ [„les
gens“], slóðar-orð af bestu sort, nafnlaust heiti hins nafnlausa og hins ruglaða,
almennt [générique] nafn í sinni bestu merkingu, þar sem fleirtalan23 kæmi í veg
fyrir hið altæka, vísaði frekar til hins einstaka sem þess sem ávallt er í fleirtölu,
hins einstaka meðal tegundanna [genres], kynjanna, þjóðflokkanna (gentes), þjóð-
anna, lífsmátanna [genres de vie], tegundanna (hvað eru margar tegundir [genres]
innan listanna? Hversu margar undirtegundir? Hins vegar er engin list sem á sér
enga tegund…) og hið einstaka/margfalda meðal kynslóðanna [générations] og
afurðanna [engendrements], í straumiðu umgangsins, komunum og brottförunum,
stökkunum og hrynjandinni. – Listin og fólki!: ég læt ykkur eftir þessa yfirskrift
fyrir aðra umræðu.
Ólafur Gíslason $#ddi
[Nancy bregður hér á leik með afleiddar myndir latneska orðstofnsins genus/gens, sem felur í sér
merkinguna „fólk“ en einnig „getnað“ og það að geta, bæði í merkingunni geta af sér og skapa og
kunna.]
[Orðið gens (fólk) í frönsku er í fleirtölu.]
Hugur 2013-4.indd 113 23/01/2014 12:57:28