Føroya kunngerðasavn A og B - 22.08.1996, Side 154

HF-kunngerðin
302
Fylgiskjal 11
Juli 1996
Føroyskt
Felagslærugrein
Endamálið
1. Endamálið er:
- at næmingurin fær heildarfatan av føroyskari mentan og teimum rákum, sum hava ávirkað hana
- at næmingurin mennir og stimbrar hugin at lesa og uppliva tekst
- at næmingurin mennir síni skapandi evni
- at næmingurin lærir um tekstaviðgerð, og verður førur fyri at greina, fata og taka støðu til tekst
- at næmingurin verður førur fyri munnliga og skrivliga at próvføra og taka støðu til ymisk sjónarmið
- at næmingurin verður eggjaður til at taka lut í kjaki á fólkaræðisligum grundarlagi bæði í skrift og talu
- at næmingurin styrkir kensluna av at vera føroyingur, norðbúgvi, evropeari og heimsborgari.
Undirvísingin
2.1 Undirvísingin skal menna málsligu, fagurfrøðiligu, yrkisfrøðiligu, søguligu og bókmentasøguligu tilvitsku
næmingsins og styrkja sjálvsfatan hansara. Herumframt skal undirvísingin stimbra og menna hug næmingsins
at viðgera málsliga og listarliga skapan skynsamliga og vandaliga.
2.2 Tekstur og mál er grundarlag undir lærugreinini.
2.3 Tekstur er at skilja bæði sum fagrar bókmentir, yrkisbókmentir og fjølmiðlatekstir. Filmir, myndbond,
myndir og ljóðbond eru eisini sum tekstir at skilja. Sølulýsingar og tíðindamyndir eru sum fjølmiðlatekstir at
meta.
2.4 Verk er skaldsøga, sjónleikur, filmur ella savn av tekstum, sum eru settir saman eftir skaldskaparslag, evni,
tíðarskeiði ella høvundi. Verk, sett saman av fleiri tekstum, skal í minsta lagi telja 80 normalsíður, yrkingasavn
tó í minsta lagi 25 normalsíður.
2.5 Mynd, sum er lisin í flokkinum, telur 1 normalsíðu. Hvør undirvísingartími, sum burturav verður brúktur til
mynd- ella ljóðbandaundirvísing kann umroknast til 5 normalsíður. í mesta lagi 1/3 av verki kann verða mynd-
ella ljóðband.
Innihaldið í undirvísingini
Høvuðstættimir munnligt og skrivligt
3. Endamálið við munnliga og skrivliga táttinum er at læra næmingin at greina tekstir og tulka teir, at taka støðu
til innihald, snið og boðskap í teksti og próvføra fyri sínum sjónarmiðum bæði munnliga og skrivliga. Gjøgnum
orðaskifti um mál og málsligar spumingar skal tilvitska næmingsins um móðurmálið økjast og málburðurin skal
mennast bæði munnliga og skrivliga. Næmingurin skal við egnum framløgum og framførslum læra at bera sínar
hugsanir fram og við at brúka ymsar skrivligar samskiftishættir gerast tilvitaður um, hvussu skrivað mál sum
amboð virkar.
Munnligi tátturin
4.1 Munnligi tátturin fevnir um:
- tekstagreining, tekstatulking, próvførslur og støðutakanir
- framløgur
- orðaskifti um mál og málsligar spumingar
- málburð
Tekstagmndarlagið skal vera ljølbroytt í tíð, sniði og innihaldi. 4 høvuðsverk og í minsta lagi 300 normalsíður
verða lisnar í samsvari við karmamar um tekst, evni og tíðarskeið. Næmingar og lærarar avgera í felag, hvønn
bólk høvuðsdentur verður lagdur á, tó so at næmingamir skulu hava kunnleika til høvuðsskeið, høvuðsrák og
høvuðstekstasløg.
4.2 Høvuðsverk
í minsta lagi 4 høvuðsverk skulu lesast. Høvuðsverkini skulu býtast javnt út á hálvumar. Eitt av høvuðsverkun-
um kann vera filmur ella myndaverk. f minsta lagi 2 høvuðsverk skulu vera uppmnaføroysk. í minsta lagi 1
høvuðsverk skal verða frá tíðini fyri 1920. f minsta lagi 2 skulu vera frá tíðini eftir 1920.1 minsta lagi 1 høv-
uðsverk skal vera frá tíðini eftir 1960. Verkini skulu umboða ymisk bókmentarák og meira enn eitt tekstaslag.