Skírnir - 01.01.1929, Blaðsíða 81
Skimir] Daði Halldórsson og Ragnheiður Brynjólfsdóttir. 75
þetta fram við hirðina; meira hefur konungur ekki viljað
gera, af hlífð við biskup.
En árið eftir að biskup hefur tekið Þórð Daðason heim
til sín og ættleitt hann vestra, hafa þeir Hrunamenn orðið
vonbetri um sáttfýsi biskups. Vorið 1668 kemur sira Árni
Halldórsson einn dag frá Bessastöðum í Skálholt með.bréf
frá umboðsmanni fógeta, Jacob Benedictsen, þar sem um-
boðsmaður fer þess á leit, að biskup styrki Daða til að
komast í laust kapelláns-embætti hjá síra Hallgrími Péturs-
syni. Biskup rís upp eins og egndur örn; skrifar samstundis
umboðsmanni og lætur síra Árna sjálfan votta rétt eftirrit
í Bréfabókinni. Biskup segir þar, að »hans frómheitum
muni vel kunnugt vera, hvernig staðizt hafi á málaefnum
fyrir þessari persónu og mér, þó nú sé fyrir hans góða
föður intercession og meðalgöngu, svo vítt sem veraldlegri
ákæru og lagarétti viðvíkur, aftalað og uppgefið, þá vilda
ég samt og áður kristileg yfirvöld gjarnan umbeðið hafa
mér sorgmæddum og öldruðum að þéna og vægja þar útí,
að þrengja mér éi til [hann] að promovera og recommen-
■dera hér neinstaðar í þessu stifti, meðan ég á hér um að
vera«, bendir siðan »með allra stærstu undirgefni og þakk-
læti« á ákvæðið um Norðurstiftið í náðarbréfi Daða. »En
þar hans frómheit skrifar þá condition, ef ég finn hann þar
til hentugan eður hæfilegan til, gerist ei þörf öðru að svara
en því, að s[íra] Daði sjálfur mun ei girnast minn vitnis-
burð«. Þó segist biskup að lokum láta það »guði og yfir-
valdinu befalað vera, hvað þeir vilja hér útí skikka eður
vera láta, aleinasta umbiðjandi, að ég megi þar fyrir utan
vera, þar með sker mér til hugarhægðar stór þjónusta«.
Nú fer ættleiðslu-athöfnin fram af hendi biskupsfrúar
í Skálholti, og strax um haustið ritar síra Halldór Daðason
sjálfur biskupi bréf um málefni Daða. Svar biskups er til,
dags. 2. des. 1668, og sýnir bezt, hvernig forlög Ragnheið-
ar hafa komið við hjartað í honum. Það hljóðar svo í
fullri lengd:
»Sé yður nú vitanlegt, að ég nu samstundis meðtók yðart bréf,
hvar inní þér getið um son yðar s[íra] Daða til Þingvallastaðar, að