Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1918, Qupperneq 17

IÐUNN]
Bandalag Norðurlanda.
11
að senda svo marga (eða fáa) umboðsmenn á sam-
bandsþingið — sem þeim þóknaðist, og þau hefðu
efni á að senda, — og jafnvæginu yrði ekki haggað
hið minsta.1)
Sambandsþingið ætti að undirbúa sammálin og
ræða þau ítarlega — þó þyrfti það auðvitað ekki
að vera nema í einni deild, og hvert mál þyrfti ekki
að koma oftar til umræðu en þrisvar, — en úrslit
hvers máls ættu að vera í höndum hvers heimaþings
um sig. f*ó að t. a. m. alþingi kysi ekki fleiri en —
við skulum segja — tvo umboðsmenn (en hin löndin
fleiri) til þess að mæta fyrir sína hönd á sambands-
þinginu, væri því það innanhandar að ganga ekki
að ályktunum, sem sambandsþingið hefði gert. þetta
þyrfti ekki að vera því til fyrirstöðu, að tvö eða þrjú
ríkin tækju saman höndum um eitthvað, sem hin
ríkin vildu ekki líta við, ef að eins væri um mál
að ræða, er ekki snerti grundvöllinn, sem sambandið
yrði bygt á. Og bér yrði vitanlega að draga skýr
merki milli þeirra mála, sem þyrftu til sambands-
ins og hinna, sem riði minna á.
Þetta fyrirkomulag yrði fremur eins konar banda-
lag en eiginlegt samband. En vér verðum að haga
Qss sem oss hentar bezt, og taka ekki of mikið
tillit til fyrirkomulags, sem önnur sambandsríki kunna
að hafa. Frelsisþráin hjá norrænu þjóðunum er svo
r*k, að það yrði ekki til neins að einskorða hana
of. En þó yrði þetta meira en einfalt bandalag;
gert er ráð fyrir samvinnu á miklu fleiri sviðum en
alment gerist um bandalög.
Ein spurning er þó eftir. E*að gæti komið til mála
að taka einnig Finnland upp í þetta bandalag.
1) Bent var á í'undinuin á, að vel mælli liafa sainhandsþingið lög-
fiefandi með þvi að láta öll rikin senda jafn-marga umboðsmenn á þaö
«ða i cfri deild þess. En mér þykir samt liitt fvrirkomulagið hetra til
st»mkomulags. //.