Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1918, Side 122
116
.Jónas Lic:
l IÐUNN
fær Háskólinn fulla tryggingu fyrir því, að ekki sé
fleygt í hann fákunnandi og lítt starfshæfum nem-
endum.
()g þá verður, spái ég, öldin önnur og andinn
annar í skólunum. Þá fara nemendurnir að læra og
starfa á eigin ábyrgð.
Súsamel.
Smásaga eftir Jónas Lie.
|Jonas Lie (1833—1908) er fæddur í Eker, cn iluttist 6
ára að aldri til Tromsö, par sem faðir hans varð þá hæj-
arfógeti. Paðan hefir Jónas pví allar bernskuminningar
sínar, svo sem pær, er lýsa sér í þessari sögu. Siðar ílutt-
ist hann til Bergen, en varð þó stúdenl hjá Helleberg í
Krisljaníu likt og þeir Bjnrnson og Ibsen. Las lög, gerðist
lögmaður og gekk að ciga frænku sína Tliomasine I.ie,
er varð hinn trúi lífsförunaulur lians. Upp úr því gcrðist
hann fésýslumaður, en fór á höfuðið með heljar-skulda-
súpu á bakinu. En þá tók liann að rita (I8G8) og vann sig
smám saman fram úr öllum skuldunum. Fyrsta sagan hans
var: Den fremsynte [Davíð skygni] og með henni ruddi
hann sér þegar braut upp í öndvegi skáldkonunganna. Pá
tók hann sig up)> að heiman og dvaldist eftir það lang-
dvölum erlcndis — á Ítalíu, Pýzkalandi og Frakklandi —
en sendi hverja söguna annari betri heim á heimilin í
Noregi — enda varð hann nú öllum öðrum fremur »heim-
ilisskáldið«. Frægustu sögur I.ie’s eru: Lodsen og hans
hustru (1874), Livsslaven og Familien pa Gilje (1880), Kom-
mandorens dotre (1886) og Et samliv (1887), Trold (2 b. um
1890), Dyrc Bein (1896), Faste Forland (1899) o. fl. o. 0. —
Alþýðu-útgáfa i 15 b., Kh. 1902—03.]