Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1918, Blaðsíða 28
22
Valdemar Erlendsson:
(IÐUNN
hans rollum. En til þess kemur ekki. Við Símon
höfum hvorugt nokkurn tíma til þess hugsað«.
»Ég veit þú segir þetta ósatt. Og mér þykir það
hálf-undarlegt, að þú skulir ekki vilja kannast við
það fyrir mér. Þú hugsar þér þó líklega ekki, að þú
getir stolist til að giftast honum, svo enginn viti«.
»Þetta er bull, pabbi. Ég vil ekki heyra meira um
það, ekki eitt orð«.
»Nei, sko; því trúi ég ósköp vel. Hann Bjarni
horfði nú samt á ykkur Símon bæði »spássérandi«
um Holts-melinn hérna á dögunum«.
»Hvaða Bjarni?«
»Nú, sko, hann Bjarni, vinnumaðurinn minn. Hann
hefði ekki farið að skrökva því upp, hann Bjarni;
hann er vandaðri en svo«.
»Jæja; rétt er það. Þú ert þó víst ekki farinn að
halda njósnir urn mig, ef ég fer eitthvað af bæ. Það
er föðurlegt að láta njósnara fylgja mér! En svo
sem ekki nema rétt eftir þér!«
»Ónei; því er nú ver, að ég hefi ekki látið líta
eftir þessum Holts-ferðum þínum. En það skalt þú
reiða þig á að ég geri framvegis. Og áður en langt
liður, þá skal ég vera búinn að komast fyrir ásta-
makk ykkar Siihonar«.
Elín hló og sagði: »Þú ættir að spyrja Holts-
fólkið eftir þessu. Spurðu hann Pál gamla!«
»Já; reiddu þig á það, að ég skal innan skamms
fá að vita um þetta, þótt þú viljir ekki segja mér
það. En það skal verða þér verst«.
Talið féll nú niður, af því fleira fólk slóst í förina,
enda voru þau nú nær því komin heim að Tungu. —
Það var komið fram í nóvembermánuð. Tíðin var
afbragðs-góð, þíður og þurvindi. — — —
»Hvaða helvítis köst eru í klárnum. Það er naum-
ast hann er fjörugur núna að haustinu. Ertu búinn