Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1927, Blaðsíða 93

JÓN BISKUP GERREKS'SON
89
manna hans á yfirreiðum farast
Jóni Egilssyni þannig orð í
Bislíupa-annálum4,5‘):
“Hairn i*eið víða um land og
gjörðu menn hans mikinn óskunda,
en tóku ríkismenn til fanga.”
Þá voru meðal leikmannahöfð-
ing-ja hér á landi 'þeir Þorvarður
sonur Lofts ríka á Möðruvöllum
og Ingibjargar Pálsdóttur, og
Teitur Gunnlaugsson í Bjarnanesi
í Hornafirði. Þessir menn kunnu
illa ránum og óspektum biskups-
sveina og munu liafa veitt þeim
mótspyrnu. Hefndi hiskup og
sveinar hans þessa með því að
taka þá Þorvarð og Teit höndum
sumarið 1432 og flytja þá til Skál-
holts. Yoru þeir þar í járnum og
látnir berja fisk, en sættu að sögn
spotti o g bríxlyrðum biskups-
sveina. Þorvarður slapp úr varð-
haldinu um liaustið, en Teitur
varð að dúsa þar til páska árið
1433. Yar þá veizla í Skálholti og
drukkið fast. , Tveir sveinar
skyldi gæta Teits. Urðu þeir að
lyktum svo drukknir, að 'þeir
týndu lyklinum að f jötri hans. En
griðkona ein fann hann og fékk
Teiti. Komst hann við það
burt46). Á Teitur að hafa launað
stúlkunni þetta vel, ef satt er, að
hann hafi gefið lienni tuttugu
hundraða jörð og séð henni auk
þess fyrir ríku gjaforði47). En nú
gerðist sá atburður, er boða
45)Safn t. s. ísl. I, bls. 34.
4G)Sbr. Biskupa-annálar Jóns Egilssonar,
Safn t. s. ísl. I, bls. 34-35.
47)Sbr. Biskupa-annálar Jóns Egilssonar,
Safn. t. s. ísl. I, bls. 36.
skyldi lok Jóns biskups og sveina
hans.
Maður er nefndur Magnús.
Hann var einn í flokki sveina
Jóns biskups. Er hann í lieim-
ildum kallaður kæmeistari í Skál-
holti og jafnvel talinn launsonur
bis'lcups48). Magnús bað sér til
handa Margrétar Vigfúsdóttur,
hirðstjóra Ivarsonar. Hún átti
heima á Kirkjubóli á Miðnesi hjá
bróður sínum, jungkara Ivari
hólmi. Var lionum synjað ráða-
hagsins. Þessu reiddist Magnús49)
og fór suður á Nes með biskups-
sveina árið 1433. Báru þe.ir eld
að liúsum á Kirkjubóli, og- brunnu
þau til kaldra kola. Ivar mun
liafa leitað útgöngm, en var skot-
inn til bana'50). Ilins vegar tókst
Margrétu að komast úr eldinum,
að því er virðist með mikilli ráð-
kænsku ogi hugprýði51). Slapp
liún úr klóm biskupssveina og lét
svo um mælt, að hún vildi engan
eiga nema þann, sem hefndi bróð-
ur hennar. Er sögn til um það,
að Margrét hafi hitt þrévett
tryppi og forðað sér á því um
liríð, til þess er hún fé’kk betra
fararbeina norður að Möðruvöll-
um Þorvarðs Loftssonar og eggj-
aði liann liefnda15'2). Hvað sem
48) Skarðsárannáll við árið 1433, Annaler
Islandici (útg. Bmf.) I, 1, bls. 57.
49) Jón Egilsson kallar fyi-irliða biskups-
sveina Árna kæmeistara, sjá Safn t. s. ísl.
I, bls. 36.
50) Jón Egilsson virðist telja, að ivar hafi
komizt lífs af (Safn. t. s. ísl. I, bls. 36);
hað mun rangliermi.
51) Sbr. Skarðsárannál við árið 1433, Ann.
Isl. (.útg. Bmf.) I, 1, bls. 57.
52) Smævir I, bls. 165.