Skírnir - 01.01.1942, Qupperneq 229

Skírnir
Ritfregnir
227
Oddný E. Sen: Kína, æfintýralandiíS. Útgefandi: ísafoldarprent-
smiðja h.f. Rvík 1941.
Bók þessi er stuttir þættir um Kína, land og þjóð, um legu lands-
ins og stærð, fylkjaskiptingu, landslag og landkosti og veðráttu, hið
einkennilega og auðuga dýraríki og jurtaríki og helztu framleiðslu-
vörur. Þá er vikið að landsmönnum, yfirlit yfir helztu timabilin i
sögu Kinverja og frásagnir um merkustu keisaraættir þeirra. Um
kínverska tungu, ritlist og prentlist, fræðslu og fræðslumál, fjöl-
skylduna, kínversku konurnar, skapgerð og hugsunarhátt, fyndni
og gamansemi, hjátrú og trúarlíf. Menn mega ekki halda, að þetta
sé þurr fróðleikur, eins og þessi upptalning. Frú Oddný Sen vermir
það allt í meðferðinni, því að hér er ritað af þeirri hlýju og aðdá-
un, sem náin kynning og tengdir hafa vakið. Er það raunar aðdáan-
legt, að kona, sem um svo margra ára skeið hefir dvalið í öðrum
löndum og ekki haft tækifæri til að tala þar og rita móðurmál sitt,
ritar svo auðugt, létt og lipurt mál. Frúnni virðist frásagnargáfan
í blóðið borin. Eg vil t. d. benda á kaflann um tedrykkju. Hann
mundi sóma sér vel í íslenzkri lesbók. —• Aftan við bókina er all-
mikið safn af gömlum dæmisögum kínverskum, er Kristján Frið-
riksson hefir þýtt eftir enskri þýðingu, sem dr. K. T. Sen prófessor,
maður frú Oddnýjar, hefir gert úr frummálinu. Sýna þær allvel
hugsunarhátt Kinverja. Bókin er með mörgum myndum og vel frá
henni gengið. -—• Þetta er fyrsta bókin á íslenzku um Kínverja, elztu
og fjölmennustu menningarþjóð, sem nú er uppi og mjög á dagskrá,
er hún berst fyrir lífi sínu og frelsi. Það var vel ráðið að gefa
þarna fyrst nokkra útsýn yfir land og þjóð, en þeir, sem þessa bók
lesa, munu óska þess, að frú Oddný Sen fái tækifæri til að gefa oss
aðra bók í viðbót, þar sem hún segði frá athugunum sínum og
endurminningum frá Kína. Frásögn hennar er svo hlý og góð og
yfirlætislaus, að menn mundu hlusta með athygli. G. F.
Ragnheiður Jónsdóttir: Arfur. Skáldsaga. Útgef. ísafoldarprent-
smiðja h.f. Rvík 1941.
Þetta er harmsaga ungrar konu. Hún hefir gifzt auðugum ekkju-
manni í von um að hjálpa þannig blásnauðum foreldrum sinum og
systkinum. Þær vonir hafa brugðizt. Karlinn er svíðingur og hrotti.
Nú liggur hann í hjartabilun og búið við, að hann hrökkvi upp af
þá og þegar. Hann þykist ekki hafa fengið það, sem hann ætlaðist
til af konu sinni, og síðasta viðleitni hans er að skilja við hana og
gera hana arflausa, og leitar hann aðstoðar prestsins til þess. En
áður en það tekst, eru dagar hans taldir. Hann stekkur fram úr
rúminu til þess að reka Hildi konu sína út, hnígur niður, en hún
gefur honum drýgri skammt af hjartalyfinu en læknirinn hefir
leyft. Dánarvottorðið: hjartabilun.
15*