Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1927, Síða 153

ÁTTUNDA ÁRSÞING
149
og er þa5 fremur bending frá.nefndinni,
aö dregiS sá frá væntanleg sölulaun, og
þess utan skynsamlegur afsláttur á bók-
uðu eignarverÖi eldri ritanna. En frem-
ur þykir okkur æskilegt að í skýrslu
skjalavarðar sé sundurliöað yfirlit, hvaö
óselt er af hverjum árgangi tímaritsins
frá fyrstu tíö.
A. P. Jóhannsson,
B. B. Olson,
A. J. Skagfeld,
Gunnar Johannsson,
J>. /. Gíslason.
A. B. Olson lagöi til, en Jónas Jó-
Ihannesson studdi, aö samþykkja nefndar-
lálitiö, sem lesiö. Breytingartillaga kom
frá Jakob Kristjánssyni er J. Hunfjörö
studdi, aö vísa álitinu aftur til nefndar-
innar. —■ Var 'breytingartillagan samþ. í
einu hljóöi. — Þá las forseti bréf þaö
frá hr. Aðalsteini Kristjánssyni er hér
fylgir
Rev: Jónas Sigurðsson,
Forseti Þjóöræknis:félags
Vestur-íslendinga.
Herra forseti:—
í annari viku febr., sendir þú út fund-
arboð og áskorun til Vestur-íslendinga, í
'blööum okkar hér . Svo viröist áskorun
þessi vera stíluð, að flestir þeir, sem
fæddir eru á íslandi, eöa af íslenzku
bergi brotnir, mættu gjarnan athuga,
hvort nokkrar likur eru til samvinnu.
Líklega eru flestir af okkar þjóöerni
sammála um það, að framihald á þjóð-
ræknis viðleitni,—framhald á einhvers
konar sambandi, viö fráneyga frónsbúa,
sé æskilegt, — það er sjálfsagt ósk og
von allra, sem hér eiga hlut að máli, aö
þaö sam'band haldist sem lengst.
Mestar líkur viröast til þess, að innan
fárra ára, 'þá veröi viðhald—eöa fram-
hald—á því sambandi, algjörlega á valdi,
afkomenda landnemanna íslenzku, því svo
■fáir flvtji nú af íslandi til Noröur Ame-
ríku. Er því ekki alvarlegasta spursmál-
ið, fyrir þá. sem nú gefa svo mikið af
tíma og kröftum fyrir þetta þióðræknis-
mál, hvernig stefnu og störfum félagsins
geti oröiö :svo fvrir komið að næsta kvn-
■slóð, haldi svipuöu starfi áfram ?— Haldi
samlband viö ísland. — Þeir útlendingar
hér í Ameríku, sem af einhverjum á-
istæöum finna löngun til þess aö halda
trygð viö átthaga forfeðranna, munu æf-
inlega finna viturlega fyrirmynd hjá
“The American Scandinavian Founda-
tion’’ í New York. Þaö geta varla oröiö
skiftar sikoðanir um það, að sá félags-
skapur hefir unnið uppvaxandi kynslóð-
inni hér, og Norðurlanda meira gagn —
haldið þeim betur saman—og því aöal-
áherzlan var ekki lögö á viöhald Noröur-
landamiálanna, sem aðeins heföi veriö
mögulegt um stutta stund. Svo virðist
að þeir sem trygglyndastir eru við siði
og venjur forfeðranna, gleymi því aö
heppilegra mundi, aö miöla svo málum.—
Halda ekki svo fast í hið umliöna—að
uppvaxandi fólkið’ biöi tjón við þátttöku í
félagsrriálum, eða ,neiti með öllu að halda
þeim áfram — halda í horfinu. Næsta
kynslóð, sem hlotiö hefir þegn og þjóöar-
réttindi Noröur-Ameriku, í vöggugjöf og
tannfé, hefir svo margt aö læra, og mörg-
um skyldum að sinna.
Veigamesti aflgjafi í starfsemi og
framlkvæmdum “The Scandinavian
Foundation” er þátttaka hins mentaða
fólks ,siem hér í álfu er boriö og barn+
fætt. Er ekki þar að finna þarfa bend-
ingu fyrir Þjóðræknisfélagiö íslenzka.
Tilefni þessa miöa var að bjóöa $100.00
(hundrað dollara) verölaun fyrir rit-
gjörö, sem talin væri gagnlegust, og bezt
samiin, af nefnd, sem kosin væri til þess
aö dæma þar umi. Ritgjörð þessi yrði
svo prentuð í Tímariti Þjóðræknisfélags-
ins. Þar til aö mér verður tilkynt hvort
istjómarnefndin vill nokkuð sinna þessu,
virðist ástæðulaust að setja nokkur skil-
yröi fyrir þessu boði.
Virðingarfylst,
Aðalsteinn Kristjánsson.
Var samþvkt tillaga frá E. P. Jónssyni,
er A. Skagfeld studdi, aö skipa þriggja
manna nefnd til 'þess aö athuga bréfiö.
í nofndina voru iskipaöir E. P. Jónsson,
séra A. E. Kristjánsson og A. B. Olson.
Þá lagði fjárlagaskvrslunefnd fram álit
sitt aö nvju. T.agöi A. B. Olson til. en J.
Húnfjörð studdi, að samþykkja álitið sem