Jörð - 01.12.1940, Blaðsíða 83
ins“, en líf þeirra allra og sál
er undursamlegur „ómur“,
„ikraftl>irtingarhljómurinn“, er
barniö Ólafur Kárason heyröi
ósjaldan hiö innra meS sér —
einhver innri skynjun, andleg
reynsla, sem e. t. v. er hlut-
skipti allra barna aS vera aS-
njótandi á völdum stundum
(sbr. líka þaS, hversu Jesú lagSi
fyrir lærisveina sína, aS nema
af þeim, og sagSi: „slíkra er
himnaríki"); eitthvaS undur-
samlega fagurt, sem sum
þeirra gleyma aldrei aS fullu
og einstöku berjast alla ævi
sina viS aS halda í og endur-
nýja og brjóta til mergjar —
eins og t. d. Ólafur Kárason
Ljósvíkingur. Öll ævi hans
snerist, þegar til kom, uin þaS
e'tt, aS endurheimta „Óm“ og
samlagast.
Þetta minnir þegar fram sæk-
lr i síSari bindin, og þó um-
t"ram allt hiS siSasta, ekki aS-
■eins á Fejlberg þann, er fyrr
var nefndur, heldur einnig og
eiln þá meir á annan vestrænan
seinnitímahöfund, brezku skáld-
honuna Emily Bronté, sem oss
l^ykir líklegt, aS H. K. L. hafi
iesiS eftir og um. En hitt ber
Þó af, hversu þaS minnir þá
°rSiS á sígilda indverska trú-
sPeki, og er varla unnt aS verj-
ast þeirri hugmynd, aS hér sé
1,111 aS ræSa, hvorki meira né
nnnna en ásetta: íslenzkun
hennar. ÞaS er enda kunnugt,
a® H. K. L. hefir haft áhuga
jöru
á þeim fræSum (sbr. t. d. heim-
sókn hans til Krishnamurtis),
og mætti vel ímynda sér, aS
kunningsskapur viS nokkuS
hliSstæSan ritsnilling, Þórberg
ÞórSarson, og sameiginlega
kunningja þeirra, hafi átt nokk-
urn þátt i aS vekja athygli H.
K. L. á hinu indverska afbrigSi
andlegrar lífsskoSunar. Enn
fremur er þaS kunnugt, aS H.
K. L. hefir frá upphafi sýnt
tilhneigingu til andlegs skoS-
unarháttar yfirleitt, þó aS hin-
um þræSinum hafi allt annaS
veriS uppi á teningnum og hiS
andlega sjónarmiS hafi senni-
lega um skeiS lotiS mjög í
lægra haldi (oss er þaS ekki
vel ljóst sökum ónógs kunnug-
leika á bókum H. K. L.) og á-
hugi hans í þá átt ummyndast
á meSan og komiS í Ijós sem
sifelld og öfgafengin ádeila,
sem fer minnkandi, er líSur á
Ólafssögu. Og er þaS segin
saga, aS vinum hjarta síns eru
menn verstir, ef þeir láta ekki
aS rödd þess, hcldur spyrna
á móti broddunum.
Frá þessu síSasta sjónar-
miSi skoSaS, aS vér tölum ekki
um þau hin jákvæSu sjónar-
miS, er bera hreint og beint
uppi gervalla sögu Ólafs Ljós-
víkings, og þó umfram allt
„FegurS himinsins", er aS vorri
hyggju, hvorki réttmætt né
heppilegt, aS H. K. L. sé svo
sem í banni frá kirkjulegri
hliS. KristnilýSur lands vors á
385