Jörð - 01.12.1940, Blaðsíða 135

Jörð - 01.12.1940, Blaðsíða 135
auövitaö ekki ágæti kvæðisins um hann, en má vera rétt. Eg efast ekki um, aö þeir, sem lesa þessa bók, muni meö óþreyju bíða eftir meiru frá höf., hvort sem hann vill tala í bundnu eða óbundnu máli. Bókfregn: Guðbrandur Jónsson: Að utan og sunnan. Greinar um sundurleit efni. T5 ÓK ÞESSI barst oss um leið D og vér vorum að skila síðustu handritunum að heftinu i prentsmiðj- una og höfum vér því ckki getað kynnt oss hana vandlega. Hún er um 200 blaðsíður að stærð og prentuð á ísafirði. Greinarnar eru níu að tölu og getur höf. þess í formála, að stofn þeirra flestra sé útvarpserindi, sem hann hefir flutt. Jafnframt getur hann þess, að bið kunni að verða á því enn, eigi alllítil, að til hans heyr- ist í útvarpinu, og munu nú um tvö ár, sem hlustendur hafa orðið að fara á mis við þá skemmtun, að heyra til Guðbrands Jónssonar. En það er skjótsagt, að vér teljum vafasamt, að nokkur fyrirlesari hafi orðið jafn- vinsæll með útvarpshlustendum og Guðbrandur Jónsson Erindi hans eru alþýðlega samin að efni og orðfæri, sem jafnframt er víða snjallt og með sérkennilegu lagi Guðltrands sjálfs, er hefir í því efni, líkt og Laxness, numið margt af vörum íslenzkrar al- þýðu um málíar, en jafnframt orðið fyrir nokkurum áhrifum af gömlum og góðum frásagnarstil þjóðlegra sagnaritara fyrri tíma. Stíll Guð- brands nýtur sín þó enn betur í ræðu en riti, því að flutningur hans fellur svo vel, að undrum sætir, að efni og málsframsetningu. Og er af þessu auðskilin eftirsjá almennings. Það mun þvi mörgum þykja eftir atvikum hin ánægjulegasta úrbót, að bók þessi er komin út. Ferðasögur segir Guðbrandur hverjum manni bet- ur, enda manna viðförlastur og fjöl- fróðastur, og vekjast honum fjöldi almennra hugÐarelna sitt úr hverri áttinni við skoðun fagurra sögustaða, en sagnfræðingurinn er oftast efst i Guðbrandi og fellur íslendingum það vel. Greinin um sagnfæðina virðist ákaflega fróðleg, fyrir þá hina mörgu landa vora, sem tilhneigingu hafa til að kynna sér sagnfræðileg efni í tóm- stundum sínum. Greinin um manna- nöfn er sannarlega orð í tima talaÖ og ætti að mega vænta, að hún yrði tilefni til þeirrar vakningar, að í för með sér hefði almenna umltót á sínu sviði. Hallyrtmur Brynjúlfsson bóndi á Felli i Mýrdal, sem látinn er fyrir fáum áruni, var ágætlega greindur maður og prýðilega hag- mæltur. Hann lá all-lengi þungt haldinn, en tveim dögum fvrir and- 'át sitt orti hann þessa vísu: Hjartað stirðnar, höndin dofnar, hugsun fæðist varla nein, tilfinningin tíðum sofnar, talfærin eru ekki hrein; sál frá holdi síðast klofnar ■— svona enda dauðans mein. JÖRI) Magnús landshöfðingi Stcphensen hafði það til siðs, að ganga langar göngur út úr bænum. Einhvcrju sinni bar svo við, að bóndi austan úr sveit- um fór þá fram hjá, þar sem lands- höfðinginn sat á steini. Bóndi: „Hvað heitirðu?" „Magnús." „Hvers son ertu?“ „Stephensen.“ „Hvað gerirðu?" „Ég er landshöfðingi." „Nei, nú ertu að ljúga!“ -137
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Jörð

Gerð af titli:
Flokkur:
Gegnir:
ISSN:
2298-1403
Tungumál:
Árgangar:
9
Fjöldi tölublaða/hefta:
30
Gefið út:
1940-1948
Myndað til:
1948
Útgáfustaðir:
Efnisorð:
Lýsing:
Menning.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Tengja á þetta tölublað: 4. Tölublað (01.12.1940)
https://timarit.is/issue/309930

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

4. Tölublað (01.12.1940)

Aðgerðir: