Jörð - 01.12.1948, Blaðsíða 23

JÖRÐ
21
tignum formum fjallahringsins í þessum fagra og skjól-
sæla firði, ekki eftir gióðursælum hvömmum lians, litríkum
brekkum og hlýlegum dölum, — ekki hinum fagursveigðu eyr-
um og nesjum og svo sem værðarlegum víkum og vogurn. Öll
alhýgli okkar beindist að mjög nýstárlegri sjón: Framan við
bryggjuhausinn lá þrísigld skonnorta, heljarmikill svartur
skrokkur, gul þilfarsbrún — og undir bugspjótinu barmhá
kona úr tré, marglit og stássleg. A hlið skipsins voru tveir rauð-
hvítir fánar — og á milli þeirra málað stórum hvítum stöfunt:
D A N M A R K.
Og upp af hinum mikla skipsskrokk risu siglurnar, gljáar,
spengilegar, en lítið eitt hallandi, sú fremsta með grannar, lá-
réttar rár — að þeim hefluð hvít, svartstöfuð segl — sú aftasta
með hvíta, drúpandi veifu — og svo heilt net, heill vefur af
strengdum eða sveigðum köðlum.
Gömlu mennirnir munu hafa hugsað til liðinna tíma, þegar
hreyfilskellir lieyrðust aldrei milli hinna fagurskyggðu fjalla
þessa litauðga fjarðar — og gufuskip, sem Jrá voru Jró liálfgerð
skoffín, þar sem þau höfðu allmikinn seglbúnað, sáust ein-
ungis einstaka sinnum — tvisvar Jrrisvar á ári eða svo. . . . En
eins og Markús sagði, áttu þeir sér huggun:
— Við, þessir gömlu skrattar, við verðurn dauðir, áður en
seglin hverfa alveg.
Sín vegna Jnurftu þeir ekki að liugsa svo ýkjalangt fram í
tímann.
Það var annað um okkur, jafnaldrana, okkur Sigurð Jósúa-
son. Okkur fannst Jrað liðna liafa verið lítilfjörleg byrjun á
Jíví, sem koma skyldi: Okkar var framtíðin. En Jrað var nú
svona með mig: Ég hugsaði til Jress með andstyggð, að skelli-
bátarnir og kola-æturnar yrðu allsráðandi á liinum víða sævi,
hvort sem liann væri silfraður, bláfagur — eða grár og livít-
typptur. Mér fannst Jretta rnjög óskáldleg skip — og auk Jress
var ég alveg sammála gömlu mönnunum um Jrað, að með
seglskipunum væri allt úr sögunni, sem ætti skilið að
heita sjómennska. En Sigurður sagði, að það væri sannarlega
gott, að seglskipin týndu tölunni. Þetta væru Jreir ógnar sleð-
ar» dýrust allra þeirra fleyta, sem á sjónum flytu. Það væru