Jörð - 01.12.1948, Blaðsíða 142
140
JÖRÐ
höfund mætti sitthvað segja, og það hygg ég, að þó að það
sé talsverðum vandkvæðum bundið, að einn maður velji —
þá hafi þó ekki reynst vel að margra ráð kæmu saman, en
við Jóhannes úr Kötlum fékkst ekkert samkomulag, — og
bendir það raunar ekki til þess, að hann mundi kunna neitt
sérlega því ráðríki, sem gerzkir temja sér gagnvart skáldum
sínum. — Safnið er bundið í þrjú bindi og frágangur frá hendi
útgefanda mjög vandaður. Er hinn mesti fengur að safni þessu,
Jnátt fyrir það, þótt mér virðist misjafnlega hafa tekizt val
kyæðanna.
NÝ KVÆÐABÓK heitir sjöunda Ijóðabók Daviðs Stefdns-
sonar frá Fagraskógi. Hún kom út í fyrra, og liöfðu þá
liðið ellefu ár frá því, að Davíð sendi seinast frá sér ljóðabók.
Áður hafði aldrei liðið lengra en fimm ár milli kvæðabóka
lijá Davíð, en þess ber að gæta, að frá því 1936, þegar Að norðan
kom út, höfum við þegið af hans hendi Sólon íslandus, tveggja
binda skáldsögu, og leikritin Gullna hliðið og Vopn guðanna.
En þau ár, sem Davíð hefur ekki sent frá sér neina nýja ljóða-
bók, hefur Jrjóðin lesið og lesið áður útgefin kvæði hans.
Kvæðasafn hans hafði komið út í tveimur bindum 1930 — þar
í fjórar fyrstu ljóðabækurnar — og 1941 kom í byggðum í
annarri útgáfu; bókin Jdó upphaflega gefin út í stóru upplagi;
og 1943 komu öll ljóð Davíðs í Jrriggja binda útgáfu. Munu
engin íslenzk skáldrit frá þessari öld hafa verið gefin út í jafn-
mörgum eintökum og ljóð Davíðs. Auðvitað á Jretta sér sínar
orsakir, og er ekki ófróðlegt að gera sér grein fyrir þeim. I
fyrsta lagi er Jjað, að hann yrkir oftast um þau efni, sem allir
finna sér viðkomandi, og hann gerir sér ekkert far um að fyma
mál sitt eða tyrfa liugsunina, svo að ekki sé nema fyrir get-
raunamenn að skilja. Þá braut hann af sér, strax í fyrstu bók-
um sínum, viðjar vana og hefðar á sviði formsins, án þess þó að
víkja frá þeim grundvallarlögmálum ríms og hrynjandi, sem
eru í íslenzkri vitund ófrávíkjanleg markalína milli bundins
máls og óbundins og helguð af menningarvarðveizlu íslenzks
kveðskapar á löngum nauðöldum. Svo getur þá Davíð farið