Jörð - 01.12.1948, Blaðsíða 174
JÖRÐ óskar eftir sem nánastri samvinnu við lesendur sína á sem
flestum sviðum. í því sambandi vill ritið snúa sér til þeirra, er kynnu
að eiga í fórum sínum sögur eða frásagnir af dýrum eða öðru úr ríki
náttúrunnar, er fallið gæti undir þáttinn Utidir beru lofti. Geta þeir,
sem vildu sinna þessu, sent efnið til hr. Ingólfs Kristjánssonar, blaða-
manns við Alþýðublaðið í Reykjavík, — en hann njun sjá um stjórn
þcssa þáttar, jafnframt því sem hann skrifar sjálfur í hann öðru hvoru.
— Sömuleiðis er tekið fegins hendi á móti góðum og skemmtilegum Ijós-
myndum af hverju sem'er „undir beru lofti“. — Greiðsla kemur til greina,
þegar svo ber undir. — Ritstj.
AÐ er vor, tími vaknandi lífs og grózku
J- Lambærnar dreifa sér um hlíðar og börð, urtan kæpir
í ósum og skerjum, og fuglarnir búa hreiður sín.
Landið er baðað hýrum geislum morgunsólarinnar, og
blómin ljóma af lífsánægju. Það tindrar á daggperlurnar, er
nóttin lét eftir sig, og geislarnir brotna í kristalstærum drop-
unum.
Á slíkum degi er gaman að vera til og hamingja að vera
ennjrá ungur. Dauðinn og allt dapurt, kalt og dimmt virðist
svo óendanlega fjarri. Og æskan gengur á hönd hinu grózku-
fulla og frjóa lífi, Jregar hvarvetna ymur í eyrurn glaðlegur
og seiðandi söngur, og birta og ylur fylla hjörtun unaði.
. . . .En þó getur borið svo við, að einmitt á slíkum degi
standi maður allt í einu auglitis til auglitis við umkomuleysi,
eymd og þjáningu; úti í fögru og skrúðugu ríki náttúrunnar
mæti maður saklausu augnaráði málleysingja, er biður um