Jörð - 01.12.1948, Blaðsíða 37
JÖRÐ
35
héliju henni þannig, að bryggjubrúnin skyggði á hana. Þeir
áttu að skerast í leikinn, e£ seiðskrattarnir kæmust í hann
krappann. Baldvin matsveinn hafði lýst því yfir, að hann mundi
vopna sig með kokksöxinni, en stýrimaður og Markús aftóku
það, að liann byggist slíku vopni. Baldvin lét sér þá segjast, en
við birkirenglu kvaðst hann ekki líta. Þar með var hann þó
alls ekki fallinn frá að taka þátt í hernaðaraðgerðum, ef nokkr-
ar yrðu.
— Þá nota ég bara skallann, skal ég segja ykkur, elskurnar
mínar. Það lærði ég hjá þeim dönsku, og fyrir því sktdu þeir
nú finna, ef til kemur, sem ég vona, að guð gefi. Eg barðist
hérna um árið, dálítið kenndur, við kollóttan hrút í hrúta-
kofanum á Leiti — og hafði betur, og það eru ekki nema tvö
ár síðan ég skallaði mig í gegnum panelþilið heima, þegar
kelli mín ætlaði að loka mig inni, svo að ég kæmist ekki á ball.
Fiski-Gvendur hafði aftur á móti sagt, að hann ætlaði að
vera lífvörður fyrir sinn eigin kaptein, ef einhver dóninn
kynni að flýja og ráðast á hann á flóttanum.
— Og einhverjir þurfa að horfa á — og það skýrir menn, ég
segi það bara, já, — því hverjir ættu annars að vera vitni í sjó-
réttinum, ef til kæmi? Segi það bara!
En Léttasóttar-Matthías hafði tjáð það — yfirdrepslaust, að
hann vildi alls ekki taka þátt í neinu, sem ófriður gæti kallazt.
Hann teldi það gersamlega óforsvaranlegt af sér að gefa sig í
svoleiðis, ntaður með tvær konur, báðar svo að segja í blóð-
böndunum.
Ég — Oddur Brynjólfsson túlkur — stóð á öldustokknum á
Ðorotheas Alinde og hélt mér annarri hendi í höfuðbönd mið-
siglunnar. Uppi á palli forsiglunnar var Höskuldur nokkur
Bárðarson að koma sér fyrir. Hann var í svartri peysu og hafði
svarta skotthúfu á höfði. Hún sat aftur á hvirfli, svo að mikið
bar á hrukkóttu enninu og hinum gulgljáa skalla. Þrír fingur
hægri handar voru sótsvartir, og þá er gamli maðurinn hafði
liagrætt sér á pallinum, rétti hann hina svörtu fingur upp í
loftið — svo sem hann vildi sverja trúskap máttarvöldum synd-
ar og sorta. Á palli aftursiglunnar hreykti sér Markús Svein-
bjarnarson. Hann var í rauðum flókabuxum og svartri peysu,
3*