Jörð - 01.12.1948, Blaðsíða 51

JORÐ
49
hagmælsku. Og svo þar fyrir neðan — allar tröppur, unz brag-
eyra brestur og hugsun að því liæfi.
En þrátt fyrir það kemur líka á markaðinn fjöldi af fall-
egum ljóðum og vel gerðum. Mikið af hreinstuðluðum og
fagurrímuðum kveðskap smekkvísra bragsnillinga — kvæðum
viturra manna með auðugt málfar, og ljóðum tækniþjálf-
aðra höfunda eftir eldri eða yngri stíl og forskriftum.
Og.jafnvel bregður þar ósjaldan fyrir augu og eyru þeint
ómljóðum, sem bera með sér lifandi skáldsvip. Ljóðum, sem
skarta með nokkrum þeim glæsibrag listrænnar fyrirmennsku,
er nægir að minnsta kosti til að vekja töfra tvímælisins. Ljóð-
um, sem gefa kenndalífi okkar unað andlegrar nautnar eina
stund eins dags----þó að við kannski þykjumst komast að
þeirri niðurstöðu síðar, að í raun og veru hafi það nú ekki
verið nema góður listiðnaður! — eitt af hinum táknrænu sýnis-
hornum þess, hvað meðalmennskan geti komizt langt „með
ástundun, vandvirkni og góðri greind“, eins og það heitir oft
í munni þeirra, sem strangfræðiiegastan virðuileikasvipinn
bera. Og sem bæta svo kannski við af einskærri náð, góðföður-
legri ágizkun um svolitla hungurlús meðfæddrar, listrænnar
smekkvísi höfundarins!
En slíkir og þvílíkir snakkdómar, blíðmálgir, með eilitlu
af ótuktarlegu innræti, hafa í seinni tíð farið mjög í vöxt, —
en munu líka ærið oft vera annarrar ættar en vits og þekk-
ingar.
ANNARS væri það ekki úr vegi, áður en lengra er inn á
ljóðavang gengið, að athuga nokkuð afstöðu okkar til
hinnar svoköliuðu meðálmennsku yfirleitt.
Hað mun vera nokkuð táknrænt fyrir meðalmennskuna sjálfa
, ---------------------------------------------------—
Þegar JÖRÐ birti í 1.—2. liefti VIII. árg. „Ævintýrabréfið" eftir
Steindór Sigurðsson, þótti ýmsum hrósyrði ritstj. um það nokkuð
glannaleg. Sú staðreynd megnar þó ekki að koma í veg fyrir, að ritstj.
lýsi hér með yfir þeirri skoðun sinni, að ritgerð Steindörs, sem nú
birtist í JÖRÐ, sé með glæsilegustu og þörfustu greinum, sem birtar
bafa verið um íslenzkan Ijóðaskáldskap.
—
4