Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1927, Page 65

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.06.1927, Page 65
í VÖKU OG SVEFNI 61 uns, ef þú vilt,—á venjulegum æf- ingatíma.” Aukadagurinn var sönn fagn- aðar-gjöf og gekk “Bill” leiðar sinnar meir en ánægður. “Er ekki sjaldgæft að menn kvongist eftir að þeir eru gengnir í herinn?” spurði Jón. “Nei, það er nú síður en svo,” svaraði “Kobbi.” “Látum nú sjá, ’ ’ og hann taldi á fingrum sér. “Þeir eru orðnir um tuttugu, úr þessum búðum, sem bafa gift sig síðan á nýári. ’ ’ “Er það rétt, er það sann- gjarnt,” spurði Jón, “að leiða stúlku til að giftast sér, einmitt þegar maður er að leggja rít í stríð oof kemur máske aldrei aftur?” “Það eru nú deildar skoðanir á því máli,” svaraði “Kobbi,” en mín skoðun er að það sé rétt og; sanngjarnt gagnvart báðum. Sé maðurinn maður, þá sýnir hann það og verður betri og meiri mað- ur ef liann skilur konu eftir heima. Ilann hefir með konunni fengið hugdjúfa ábyrgð og það festir liann í rásinni. Eg gæti bent á mörg dæmi þessu til sönnunar, en vitna bara til mín sjálfs. Rebekka mín giftist mér tveimur dögum áður en eg lag'ði af stað í Búa-stríðið og eg veit ekki betur en bæði séu á- nægð með sitt hlutskifti. Eg álít ranglátt að skilja unnustuna eftir einmana, lausa, að vísu, að nafni til, en virkilega bundna. En þó finst mér ósanngirnin hróplegust þegar maður unnir stúlku, hefir hugmynd um að hún unni sér, en leggur lit í stríð og styrjöld án þess að liafa minst á einkamál við hana með einu orði. Eg man þrjár eða fleiri harmasögur frá Englandi, sem áttu rætur sínar í þesskyns þögn.” Hér var liöggið nokkuð nærri Jóni, en það vissi “halti Kobbi” auðvitað ekki. Yíst hafði hann liér fengið alvarleg-t umhugsunar- efni. Hafði hann máske með þögninni kollvarpað sínum helg- ustu vonum? Ekki ósennilegt, að minsta kosti ekki ómögulegt, ef nokkuð mætti byggja á sögum “Kobba” og hann hafði aldrei reynt gamla manninn að ósann- sögli eða öfgum, og margan nyt- saman fróðleik liafði hann numið af honum. Seinast í kvöld hafði “Kobbi” frætt hann um hve nauðsynlegt væri fyrir liðsmenn álla að fá löglega gerða erfðaskrá, og einsetti hann sér að vanrækja það verk ekki degi lengur. Þess meir, sem hann liugsaði um einkamáí sitt, þess nauðsyn- legra virtist honum nú, að Rúnu væri kunnugt um ástina, sem hann bar í brjósti. En hvernig gat hann komið því í kring? Það var allsendis óhugsandi að gera sér erindi norður að Grundarkoti bara til þess, eftir að hafa gengið þaðan þegjandi. Nei, eini hugs- anlegi vegurinn var sá, að skrifa henni um allar sínar tilfinningar og vonir. I þessu vildi nú svo heppilega til, að honum barst bréf frá Birni í Grundarkoti og fylgdi böggull, með sokkum og vetlingum í, sem hermenn eiga aldrei of mikið af, og
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204
Page 205
Page 206
Page 207
Page 208
Page 209
Page 210
Page 211
Page 212
Page 213
Page 214
Page 215
Page 216
Page 217
Page 218
Page 219
Page 220
Page 221
Page 222

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link to this issue: 1. tölublað (01.06.1927)
https://timarit.is/issue/356908

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.

1. tölublað (01.06.1927)

Actions: