Jörð - 01.12.1948, Page 202

200
JÖRÐ
kosti, út af við hugmyndina um Æurój'uí-samband, en setti
„vestrœnt samband“ í staðinn. Póllandi, Rúmeníu, Ungverja-
landi, Tjekkóslóvakíu, Búlgaríu, Júgóslavíu*) og Albaníu
hefur öllum verið komið svo rækilega undir rússnesk yfirráð,
sem þau væru þegar innlimuð í Ráðstjórnarríkin, enda bendir
ýmislegt til að það formlega, sem á vantar, sé á næstu grösum.
Þessi þróun hefur alveg gert út af við jafnvægið í álfunni.
Þó að vesturhluti Evrópu sameinaðist allur, þá væri hann þess
ekki megnugur að standast Rússland stutt þeim löndum, sem
það hefur lagt undir sig. Víðáttan væri ekki nægileg. Það væri
alltaf unnt að ná til fjöreggjanna — hinna hernaðarlegu, iðn-
aðarlegu, stjórnarfarslegu aflstöðva.
SVO er ekkert, sem bendir til, að Rússland líti svo á, að það
hafi þegar náð útþenslu-takmarki sínu og ætli sér að láta
Vestur-Evrópu í friði. Alla leiðina frá Norðurlöndum til Tyrk-
lands er það að þrýsta á og leita fyrir sér. Það getur verið álita-
mál, hvenær það muni breyta um aðferð og bregða sverðinu.
Hitt er engum vafa undirorpið, að takmark Rússlands er yfir-
ráð allrar Evrópu. Og jafnaugljóst er, að takist Jrað, er Bretland
þegar í fangi bjarnarins og Bandaríkin með hættuna við hús-
dyrnar.
Þó að ekki væri af öðru en Jæssu, er Joað bráð nauðsyn fyrir
bæði Bretland og Bandaríkin, að Vestur-Evrópa geti varizt.
Þessi sameiginlega nauðsyn allra Jtessara aðilja er hin raun-
verulega undirstaða núverandi áhuga á „vestrænu sambandi“.
Og sá, sem áttar sig á Jdví, á hægra með að átta sig einnig á hinu,
hvaða svæði það samband á að ná yfir og hvaða atriða Jrað á
að ná til.
Það er Jíá í fyrsta lagi augljóst, að „vestrænt samband“ yrði
að liafa Bandaríkin að undirstöðu. Að hugsa sér santeinaða
Evrópu sem aljijóðlegan „þriðja aðila“, millivigt til að halda
jafnvægi milli Rússlands og Bandaríkjanna, hefði vel getað
átt sér stað, ef Rússland hefði leyft Evrópu að setja sig á lagg-
irnar eflir eigin vild. Þegar það hins vegar hefur gleypt í sig
*) „Undantekningin sannar regluna“l Politbyró er alveg steinhissa á „sjálf-
stæðisbröltinu" í Tito 8: Co„ eins og kunnugt er. — Ritstj.