Búnaðarrit - 01.01.1896, Blaðsíða 154

150
eru einnig slár negldar, sin til hvorrar hliðar, á uppi-
standarana niður við fótstykkið. Allt þarf að vcra ncglt
rneð sterkum 4—5 þuml. saum, og traustlega frá gengið.
Fótaskarirnar eru tvær, sín hvoru megin, og leikur hvor
um sig á járnteini milli tveggja oka, sem negldir eru
ofan á fótstykkið gagnvart sætinu; fótaskarirnar cru
um alin að longd og 4 þuml. að breidd og er stigið á
enda þcirra þegar stoinninn er hreyfður. Ás steins-
ins þarf að vera um 16 þuml. að lengd og stendur hann
þá 4 þuml. út af virkinu, til hvorrar hliðar; á enc\a hans eru
festar sveifar, sem eru 3\/2 þuml. að lcngd; þær eru
beinar og geröar úr 1 þuml. járnstuðli lítið grcnntum,
og þarf vandlega að hnoða þær á ásendana, svo þær
eigi losni. Hlaupasveiíin cr úr þunnu járni, hjcr um bil
1 þuml. að breidd að ofan, og er þar lykkja á honni,
sem leikur um sveifartappann,- hún er dregin niður og
krækt þar í kcng, sem fcstur er í fótaskörina.
Hentugt er að hafa forseta líkt og á rcnnismiðju,
til stuðnings, þegar iagt er á steininn. Forsetann má
búa til úr tveimur borðstúfum, cr hvor sje hjer um bil
7 þuml. að lengd; þeir eru geirnegldir saman, þannig
að þeir myndi rjett horn, eða standi þverbeint hvor við
annan; á aðra álmuna er gerð 4 þmnl. löng, Va þuml.
breið rauf, og er forseti þessi þannig festur við uppi-
standarann, rjett framan við þar sem maðurinn situr,
að þriggja þumlunga langur skrúfunagli liggur gegnum
raufina og gat á uppistandaranum, og er skrúfaður fast-
ur með flugu, og er því liægt að færa hann upp og
niður eptir vild. Hin álma forsetans er höggvin þunn
í cndann, svo hún komizt, sem næst steininum. Við horn-
ið á þesssum forseta styður maður svo hendinni, þegar
ljárinn er lagður á.
Nægilegt er að vatnsstokkurinn undir steininum sje