Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1977, Side 111

Jbpt II 924.16-926.4
Spec. Hist. 17, 676a 22-676bl3
Ferr hof ud Johann is i Alexundruwi,
40. Sva 8egir Speculuro Historiale, at a einum tima vitrafiiz
8§11 Johannes baptista einum hercmita oc mællti via hann: „Taktil
hafuft mitt i7 |>eiri holu, sem hat er grafit, oc fær hat i Alex-
=oandriam Joranno byskupi, |>angat sem bein mineru aflrvarfiveitt4*.
Ok sva gerfli hann Eptir nokkur ar birtiz engilig syn munki
nokkurum, f>cim or til Jorsala.haffii farit fyrir sakir bænahallds
oc Feliciu8 het, oc mællti via hann: „Farau i Alcxandriam, frar
niantu finna i nokkurri kirkiu haufufi 8?ls Johannis mea
a5 smasveinum af Innocentibus, har sem fmt er grafit. Tak hat oc
oc flyt i halfur Galliarum oc i herat hat sem Aquitania heitir.14
Pe8si munkr gerai, sera honum var boftit, oc lukdi f>essa feliirfizlu,
sem honum var a hendi folgin, i einum vandlaupi. Pvi n?st
kallaai hann til sin lagsmenn sina. ^eir gengu ha til strandar oc
10 8tigu a skip, oc iafnskiott sem heir hofdu fra landi latid, hof fyrr
nefndr Felicius hendr til himins oc augu bifliandi drottin Jesum,
at hann sendi honum engil sinn, hann er f>eira segfti leid til fyrir-
®tlaft8 6ta8ar at varftveita fehirflzlu hessarra heilagra doma, sem
hann flutti. Oc ha er hann bads* fyrir, dro upp mikit sky yfir
35 skipit, oc af hessu skyi flaug ein dufa hvit sem snior oc settiz a
skutstafn skipi9 heira. [Par stod hon«° urærilig sva daga sem
her beg. hte Blad E. 7 or C. S badz C. 9 skips C. 10 [»aal. C;
J»viat hon stod A.
nætr, har til er heir toku Aquitaniam vid sidu uthafsins* oc laugdu
i hfifn, ha er Agolinensis heitir. Pafian gengu heir a land sva
sem tvær milur fra sionum, oc fundu har valfall mikit sva sem
•xx. husundir manna. Eptir fni sem menn hugdu, hafdi har fallit
$ 1 o itu stu konungr heirar h*°^ar« sem Vandali eru kallndir, med
sva morgu lidi, sem nu var talt. Pessi lydr hafdi siglt af sinu landi,
h'i sem ha hcllt hann, med miklum afla oc skipastoli, oc hafdi vedr-
stormr keyrdan alian herinn i fyrr nefnda hfifn Agolinensem. Landz-
menn sogdu }»a hegar Pippino konungi Aquitanie, at Vandali voru har
io koinnir at strida a riki hans. Hann samnadi ollum heini her er1
hann gat, red hegar til orrustu vid Vandalos oc felldi sva ger-
samliga allan heira her med sinu valldi oc lidi, at engi komz umeiddr
undan af sva miklum fiolda, enn af hans lidi fellu at ems .xx.
menn, heir sem hann elskadi um adra fram. Ok ha er hann hafdi
15 gladr snuit fra orrustu hes3* 8akir he9S ag®ta sigrs, er honum
hafdi gefinn verit, hafdi hann ser latid hvilu bua i einu tialldi3 af
morgum landtiolldum*, heim sem hann let upp reisa. Enn fra er svefn
hafdi fallit a hann [af mædi sokum;, kom yfir hnnn gudleg rfidd, su er
sva sagdi: „Fyrir hvi hrongvir fra hig med svefni af loti sokum&?
ao oc h^t skaltu vita, at hfifufi ens mikla spamanz, oc framarr enn
spamanz, oc lampa heimsins, er nu hingat flutt utan yfir haf med
I>rimr smasveinum af lidi Innocentium, oc fyrir hans nnfn hefir
gud veitt her agætan sigr. Nu fara [eptir fæssi somu gfitu sera7
hu hefir farit .iii. menn i utlenzkum kl^dabunadi, oc heitir sa
aS Felicius er formadr heira er. Ris upp hu nu oc f®iraoc far
i mot heim, oc at fundnum tak fra **5 he*m me® oc leita
at f>eir fari med fridi oc samdykki sinu med f>er 1 oc mantu f>a 8ia
stormerki guds.“ Enn fragar konungrinn* vaknadi, for hann cc
allr herrir.n, sa sem fra var i herbudum, sva sem einn madr at
30 heyrdri kvamu frassarra manna moti fraimi berandi med ser danda
likami heira .xx. manna, sem i oriustunni hofdu fallit. Oc at
fundnum f>essum utlendum monnum toku heir vandlaup, f>ann sem
hit helga hfifufi var i hirt9, oc baru yfir serhveriar borur f>®r
sem likin voru a borin, oc med da*amligum hætti var ha fyrir12
3s hinn dauda heim,* hinum daudum lifit aptr golldit ollam*3.u Enn
gerduz frar finnur fleiri stortakn oc dasamligir lutir fyrir hinn
1 »aal. C; hafsins A. ^ l'.er beg. atter B. 3 laiidiktlldi B\ mgL C. 4
mgl. B. s [sakir mædi />’; af mædi E. 6 nujL E. 7 l'»a somu
gotu ok øer. 8 Her end. Ute Blad E. qmgl. øvr. lobaurur C; båruriJ.
9° 11 henna tilf. øer. 1* f>cssum *3 øcr‘
sæla Johannem. Konungrinn Pippinus let ha kirkiu gera til dyrdar
hessum sama Johanni, oc let frar vardveita nu greinda helga doma,
hann lagfti frar til af sinu mikit herad oc eignir, oc vcitti alla
naudsyniiga luti heim munkum, er har h*onu®u £u^*
donec idem lo-
annes cuidam Ercmitæ rcuclauic, dicens : Accipe caput
meum, quod in hoc fpecu depofitum cft,& da illud lu-
lianoEpifcopo , qui præeft Alexandriæ, vbireliquia;
corporis mci rcquiefcunt, qui 8c ita feeic.
Z)r tranjldtione dufdem ab ^AlcxjndrU in
»Aquuamdm .
Cap. LXI.
POft aliquotauté annos cuida montcho noraincFc-
licio, quiorationisgratiaHierufalé adierac angeli-
cavifionc di<ftum eft, vt pergcret Alexandriam, ibique
in quadam ecclcfia beati Ioannis, caput eius eum tribus
paruulis Innocentium reconditumaccipienstransferrct
in partes Galliarum in regionem Aquitaniæ. Qui iuila
complens thefaurum fibia Deo deftinatum vnius fpor-
tcllæ conclufum in finu recepit, ftatimquc iun&is fibi
focijs afcendit nauem. Cumque in mare iter agere cce-
pifeet Felicius, eleuans oculos & palmas ad cælum ora-
uitDominum Iefum, vt mitteret eis Angclum fuum
duccm itineris ad loeuni deftinatum , vbi collocarct
quem portabat rcliquiarum thefaurum. Hare autem co
orantc. Eccc nubes valida defeendit fuper nauim, 8c de
medio nubis egrelTa eft columba ad inftar niuis alba, &
fuper puppim immobilis ftetit, tam in die quam in no-
tte , vfquc dum in partibus Aquitaniæ ad Iittui Oceani
pertingerent. In portu autem Agolincnfi, cxicnint ad
terram» 8c mouentes inde quafi duo milliaria inue-
netunt corpora mortuorum. Scilicct Regem Vuan-
dalorum eum omni exercitu fuo, vt opinor viginti mil-
Iium virorum. EgrcfTus enim faerat idem populus craf-
fa ceruice de vagina fuaper mare eum clalfe magna, 5:
ventus vehemens tranmexerat cos in prædittum por-
tum Agolinenfem. Nunciatumquc eratPipino Regi
Aquitaniæ, quod gens Vuandalica regnum cius inua-
deret. Qui eum eis & eum omni multitudinearmato-
rum occurrerct, omnem illorum cxcrcitum exercitu fuo
interfccit,ita vt nullus ex tanta multitudine illæfus c-
uaderet j de fuo autem exercitu non nifi 20. viri minue-
rentur, quos tamenipfe præeæteris diligebat. Cumque
ab hac cæde lætus pro vi<ftoria rediret, quodam in loco
prefTus fomno ftratum fuum in papiliombus parari iu-
bet: 8c pro lafTitudine fomno propere ingruente, vox
diuinaadeum allacaeft : Cnrpigerfomnw teitaprejsir 1 no-
ttens magnipropbet*, & phtfejuam propbet*, (j; mundi lucer-
n* caput ex tranfmarims pambus bue afferri eum tnbtuparuu-
Its Innøceotibus, er propter nus nornen in hoc pvAio dutmirus
‘viSloriam tibi a Domino effe ccllatam. Eccc pofi teigum fuum
feejuuntur fviri f atres babitu peregnnt, i? qui prteft ettern
Felicius <voc at nr; <vadein occurfum eorum, tr eos bumi liter
/"feipC) acpactfice teenm tonens deducere, cr njidebis wagnd-
ha Det. Qui 8c ita fecit. Cunftus quoque cxcrcitus, qui
in caftris erat, audito aduentu eorum, quafi vir vnus cis
obuiam procellerunt triginta millia virotum, corpora
mortuorum qui in prqlio corruerant.fecum deferentes,
apprchcndentefque lportcllam qua (ån&um caput por-
tabatur lingulisferetusapponentes,miro modo mox vi-
ta per mortuum mortuis reddita eft. Sed dcaliaplu-
ra per eum mirabilia faifta funt. Rex autem Pipinus in
honorem eiusbalilicam ædificauit, vbi reliquus con-
clufit,eamquc exprædijsae polleftionibus I 'uis dota-
uit,omniaquc nccclfaria monachis Deo fetuientibus
ordinauit.