Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1977, Síða 107

105
Jbpt II 873.14-874.22
PL 198 1553A-C
Fra tru oc ti dum Sadnccorum oc Pkntiseorum»*.
17. I henna tima komu raargir af Phariseis oc*1 Saduceis til
Johannem at taka skirn af honum. Pharisei eru f>eirmcnn, segir
Petr Commestor, sem sig skipta fra sameiginligri*3 tru oc lifnafti
annarra manna14; hoffiu f>eir snarpligan'S klæfiabunat oc oskraut-
ligan, enn neyttu storum sparliga matar oc dryckiar. Pær skipanir,
,0 sera heirsomfiu ser>&, helldu f>eir svarikt, at fyrir heim færfiu heir
or morkuin efia fyrirletu skipanir Moysi. Ritufi blfift, {>au er a
voru skrifut .x. laga boftorfi, {»au sem gufi gaf Moysi, bunndu f>eir
i enni ser oc [vifi enn'7 vinstra armlegg; {>viat gufi haffii sva
hent i ldgmali af decalogo: Petta skalt {m festa fyrir augu f>er
15 oc bera i f>inni hendi. Breyttu hessir menn {»vi sva*8, sem nu var
sagt, at [f>eir skildu*9 sem gufis orfi ætti likamliga at hallda enn
eigi andliga at skilia. Enn nu skilia cristnir menn, at [f>a hafi
l>eir»o decalogum fyrir augum11, er |>eir rita hann a blafii rettrar
minningar, halldandi f>aa .x laga bofiorfi, sem hann kennir, fyrir
3° sinum hugskotzaugum, oc ha hafi |>eir hann i hendi, er f>eir hallda
hann i verki. Pessi blofi, sem Pharisei bundu a sig, hetu philac-
teria, f>at er at varu mali logmals varfiveizla, f>viat thorath er log-
mal a ebresku enn philaxe varfiveizla. Pessir menn hoffiu melri
synaz obs til/. B. 10 hvatvisliga B. it Johannes skirdi Pbariseos B.
1* af til/. B. 13 eiainligri B. 14 Jada B. i* snarpan B. 16 mgl. B.
17 [med hinn B. 18 til til/. B. 19 [til/. B. to [$aal. B; J>eir hafi £eim
A. 11 oc fyrir (i B) hendi Hlf. A, B.
trefr a klæfium sinum enn afirir menn; vifi J>ær bundu f>eir f>yrna,
at f>eir stangafii f>a iafnnn, er f>eir gengu, f>ottuz heir verfia vift
hat minnigir gufis bofiorfia. Alla luti ætlufiu f>eir gufti, enn trufiu
miog i manz valldi at geyma oc at vangeyrna rettlætis; h° trufiu
* !>eir getnaftartima mikit til [hialpå mega1 oc ræring himintungla.
[Fefirum sinum* oc formonnum mælltu |>eir alldri i moti, bifiandi
ukomius gufis doms. Allar andir sogftu |>eir ubrugfinar? .vera fra
npphafi, einar saman illra manna andir sogftu f»eir hverfa i afira
likami oc vera i J>cim allt til doms oc upprisu oc byrgiaz i eilifum
*° (kvfilum oc 4 myrkrum. Voru f>eir fyrir f>etta, er |>eir skiptu sig
fra 8ameiginligum5 sifium annars folks oc rettri tru, pharisei, hat
eru sundrskiptarS, kallafiir, hv>af phares fiyftiz skipti. Voru oc
mefi hessum monnum i sveit J>eir inenn, sem ukomna luti vissu
fyrir annattveggia |af astronomia efia oftrumvisdomi eflaT forneskiu.
*5 Saducei neita, at getnaftartimi rafii ne eit.ts ne himintungla gangr9,
en segia gufi vera alitara allra luta; i manz sialfræfti segia heir
vera at gera gott oc illt; [dyrfi oc pinu andanna trua f»eir ongva
vera oc neita almenni(li)gri upprisu daufira manna10. Andir trua
heir deyia mefi likomum; ongvn" trua heir engla vera, enn hallda
10 at eins .v. bækr Moysi. Peir eru miog strifiir oc hnrftir i domum
8inum, oc af hessu (falsligu rettlæti11, sem heir draga [a sialfa sig at
usyniu«3, kalla heir ha'4 Saduccos, fmt er rettlata.
1 [hialparÆ. * [taal. B; feftr sonnm A. 3 taal B; nbrngnnr^. 4 [mgl B.
5 tameignum B. 6 snndrskiptarar B. 7 [astronomiam edr annan visdom
ok B. t einu B. 9 taal B; gangi A. 10 [mgl. B. 11 enga B. is
[hina falsliga rettlæti anlln saman B. 13 [osyniu aa sik B. 14 sik B.
Pharisæi cultu ausicro,
cl viclu pcrparco utcbantur, iraditiones suas sta-
tuernes, quibus iraditiones Moysi determinabant,
pillacia chnrtarum in fronte gerebant,et in sinislro
brachio circumligala, quibus Decalogus inscriplus
erat, quia dixerat Dominus : 1 Hoc habebis quasi
appcnsum anle oculos tuos, el in manu lua (Exod.
111), 1 cthæcdicebanlurphylacleria a pliylassein, quod
csl servare, el Ihoralh quod legem sonat. Isti ctiam
majores fimbrias aliis fcrcnlcs spinas alligabant,
quibus puneri in dcambulando memores mandalo-
rum Dei fierent. Hi universa Deo depulabant, cl
Marmeno, id esl fato. Agere quidam quæ jussa sur.t,
vel negligere, in arbitrio hominum plurimuni esse
dicebant, tamen in singulis adjuvare Marmcncm,
quam etiam ex motibu? rjperiorum ficri putabant.
Præpositis suis et majoribus nalu nunquani conlra-
rium respondebant, judicium Dei esse futurum di-
centes, omnem animam incorruptam esse, solas bo-
norum animas in alia Iransire corpora, usque ad
resurrcclionem et judicium ; malorum auteni æter-
nis relrudi carceribus. Et quiaacommuni hominum
babitu divisi, ideo Pharisæi diccbanlur. Saddueæi
Marmenem negant, Deum inspcctorcm omnium esse
dicenles, in arbitrio hominum silum esse ulbonum
maiuinvc gerant. Animarum gcneraliler, vel suppli-
cia negabant, vel honores. Nam et resurrectioncm
inorliiorum futuram negabant, animas mori eum
cor[>oribus putantes, nec angelos esse dicebant.
Solos quinque libros Moysi recipiebant, ct his con-
tenli crant. Hi severi nimis erant, nec etiam inter
se sociales. Ob quam severitatem Sadducæos, id
csl justos se nominabant.