Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1977, Blaðsíða 208
204
17.3 hins koronacla A, B, D, G; vantar C, F (E vantar heile
innleiinga).
17.9 er om skyldugir A, B, D, E; siam retlegazt C; sæm r etaste
F (G vantar meir enn dette).
17.9 at feim A, B, D, E, G; vantar C, F.
18.1 uart uald A, B, D, E, G; varo valde C, F.
18.5 oc A; er B, G; sem C, F; tillceghiom er D; monnum er E.
18.6 uere A, D, G; var B, C, E, F.
18.8 tign A, D, G; tigund B, C, E, F.
18.9 skyldu A, D, E, G; lydskylldu B, C, F.
Berre tre gonger går C mot F:
17.3 senda A, B, C, D; scender F, G; vantar E (her heng truleg
forma i F og G saman med at dei er dei yngste av ver-
sjonane).
18.5 vana A, D, F, G; vanda B, C, E.
18.8 huari (huerri B, C) stet A, B, C, E; huerium steet F, G;
huerium stad D.
Desse variantane gjev likevel ikkje grunn til å gå bort frå tanken
om eit nært forhold mellom C og F. Det ser og ut til at B oftast
sluttar seg til desse, jfr. eksempla nedanfor (i tillegg til nokre
ovanfor):
17.6 uid B, C, F, G; vantar A, D, E.
18.8 ydar A, B, C, F; vantar D, E, G.
18.8 oc geret A; at per geret B, C, D, F; at pæir gæri E; at gerer
G.
18.14 per oc aller (ådrer tilf. B, C, F, G) uitir A, B, C, F, G;
aller ådrer uitæ D; per allir uitit E.
18.15 Var petta bref A, D, E; petta bref var B, C, F, G.
Av andre variantar tek eg med:
17.2 magnus A, B, C, E, F; vantar D, G.
17.5 oc getet A, B, C, D, F; vantar E, G.
17.6 fadur varn A, D, E; varn (varum F) fadur B, C, F, G.
18.9 ret A, E; vantar B, C, D, F, G.
18.15 rettær D, E; vantar A, B, C, F, G.