Andvari - 01.01.1888, Page 16
XIV
fremur skáldleg hugsjóu en vænlegt ráð til framkvæmda,
en hann flutti petta mál með svo drengilegum áhuga
og svo minnilegum orðuin, að pað varð einmitt til að
vekja virðingu manna fyrir alþingi, sem hinni þjóðleg-
ustu stofnun, og það viðurkendi Jón Sigurðsson fylli-
lega* 1 2. Leiðréttingin lá nærri og hann mundi eflaust
hafa aðhylzt hana, ef honum hefði orðið auðið lengra
lífs.
í ritgjörðum sínum hefir Tómás komið við flest
hin mestvarðandi málefni landsins og látið í Ijósi skoð-
un sína um þau. Fann hann einarðlega og skorinort
að því, sem honum þótti aflaga fara, hver svo sem lilut
átti að máli, og tók fram röksamlega það sem honum
þótti vera til bóta. Fékk hann fyrir aðfyndni sína ó-
vild sumra manna, sem helzt þótti nær sér höggið.
Ýtarlegast heíir hann ritað um kaupverzlunina, alþingi,
skólann og bókmentirnar, og þaraðauki eigi alllítið
um atvinnuvegina, og yfir höfuð hefir hann í ritum
sínum leitast við að koma við sem flest atriði í högum
ættjarðar sinnar-.
Aö íjöllum Eya,
Taktu þér orlol
Hjá tíri Gimla
Og auktu afi
Alþingis vini.
Hans undir rætur
Hverfðu tungu,
Að megi hann mæla
Af megni þímt,
Að slóðir áa
Hinir yngri virði
Og rísi þjóðar þing
Á þingvelli.
1) „Ættu upphvatningar hans að vera oss því minnistítðari og
áhrifameiri, sem vér getum tekið þær sent seinasta ávarp hans
deyanda til eptirlifandi bræðra sinna“ (Ný Féi.rit 2 ár,
bls. 3tí).
2) Ilann hefir í Fjölni (3. árg. II, bls. 27) fyrstur ntanna vak-