Andvari - 01.01.1888, Blaðsíða 71

þjófsdalur, Mosdalur, dalirnir upp af Indejaldssaudi,
Nesdalur og Gerðliarnradalur. Af Ivlúkuheiði fór eg út
á Jjorsteinshorn (L5901); pað er pverhnýptur kambur, seni
gengur út á milli dalanna upp af Ingjaldssandi og er
par af yzta horninu bezta útsjón vfir dalinn og sandinn;
var frenmr torsóttur vegur út á hornið, pví fjallið er
eintóm liolurð liið efra. Ingjaldssandur hefir tekið nafn
af sandræmunni fram með sjónurn; pó mætti heldur
ltalla petta hyggðarlag dal en sand; að austanverðu tak-
markast byggðin af pverhnýptri hamrahlíð óslitinni,
en að suðvestan smáhallar upp á heiðarnar og eru par
góðir hagar fyrir sauðfje. Kesdalur er fjöllum girtur á
alla vegu og hafa menn par nautgripi á sumrum; par
kvað vera töluverður surtarbrandur norðan við dalinn
hát.t uppi í Barðanum, og sunnan við dalinn lieitir
Surtarbrandshylla. í fjallinu milli Yalpjófsdals ogMos-
dals hefir og fundizt surtarbrandur í klettum neðan til
í miðju fjalli. Af Sandheiði riðum við niður 1 Gerð-
hamradal; eru holtahrúgur töluverðar í dalbotninum,
miðdalurinn sléttur með engjum og mótökum, en neðst
í dalsmynninu eru stórkostlegar urðaröldar, með lieljarbjörg-
um á víð og dreif; pað eru eflaust stórar jökulöldur; beggja
megin í dalmynninueru garðar,sem fylgthafa jökulröndinni
(hliðarmórenur); taka síðan við háir malarkambar (rúm
200 fet) með sjónum inn undir Alviðru. Hjá Gerð-
hömrum koma stórir gangar fram í fjallshorninu og
hefir etizt frá peim, svo peir standa eins og háar brík-
ur og girðingar upp úr jarðveginum; líklega hefir bær-
inn tekið nafn af pessum tröllahlöðum. jþegar kemur
inn undir Alviðru og Gnúp, verður undirlendið meira,
og er par all-sveitarlegt að líta yfir byggðina. Basalt-
lögin í fjöllunum hallast. nokkuð inn á við til suðaust-
urs, pó einna mest í Mýrafjalli. það er langur og leið-
inlegur vegur að fara inn fyrir Dýrafjörð; ströndin, fjöll-
in og dalskvompurnar beggja megin eru alstaðar eins,
fjöllin eru öll grafin í sundur og standa fram ínúlar og