Andvari - 01.01.1888, Blaðsíða 96

78
ey: uin aldamótin fengust þar að eins 2pd.af dún, rnc
fást þar 4-500 pd.; um varptímann er æðarfuglinn
um alla ejrna og jafnvel uppi í gluggatóptum bæjar-
ins. Árni Magnússon segir í jarðabókinni 1710: »egg-
ver og dúntekja þar af hefur að góðu gagni verið, en
smámsaman farið til þurðar og nú varla teljandi í margt
ár». Hann segir og. að þar liafi áður verið annað hýli,
sem hét Norðurtún, og bætir við: »ekki má hér aptur
byggja, því heimajurðin má einskis í missa». Land-
skuld af Æðey þá til lielminga borguð í skreið, en lielm-
ingur í landaurum. Undir Æðey heyra tuluverðar slæj-
ur á landi uppi á Snæfjallaströud; vatnsbÓl er fremur
illt, vatnið heiðgult af járnefni; þar er engin mús og
enginn köttur.
Hinn 6. ágúst fór eg frá Unaðsdal yfir Dalsheiði,
allbratt er upp á heiðina og lítið um veg, en vörðubrot
hér og hvar; þegar koin upp á heiðina, voru allt af urðir
og skaflar á víxl, urðirnar 1 hjallaröndunum ogskaflarnir
í dældunum; við þræddum skaflana til þess að fá bærilegan
veg; það var úða-rigning og þoka, þegar við fórum á stað,
en uppi á heiðinni var kafald og á háheiðinni voru eintómar
fannir. Efst á lieiðinni heitir Kjölur; það er urðaregg,
sem upp úr sköflunum stendur; þar er varða og slcarð,
sem maður fer um til þess að komast norður af. Dals-
lieiði er 2104 fet á hæð. Að norðanverðu kemur maður
ofan í skeifumyndaðan botn; þegar kemur niður í dal-
inn, er á vinstri hönd einkennilegt fjall, sem heitir
Tröllafell ; þar er mikið stuðlaberg í fjallinu og standa
sumar blágrýtissúlurnar sérstakar, eins og stólpar á brún-
inni. Yið fórum niður með Dynjandaá um liolt og
urðir niður að sjó, höfðum við verið tæpar 4 klukku-
stundir yfir fjallið milli fjarða. það er ekki neitt blóm-
legt að líta norður yfír Jökulíirðina, en þó má útsjónin
þykja heldur falleg eða þó fremur einkennileg, ekkert
sést nema svartir og brattir múlar og höfðar með snjó-
slettum hér og hvar og fjarðakvíslirnar inn á milli;