Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1946, Blaðsíða 107

105
kenni greinileg á báðum drengjunum. Dælt var upp úr maga og
vandlega skolað, enn fremur stímúlerað. Báðir náðu sér. Fract. radii
3, colli femoris 3, cranii 1, mandibulae 1, fibulae 1, cruris 1. Talsvert
um minna háttar áverka, brot og bruna.
Akureyrar. 67 ára kona úr Grímsey dó af brunasárum, 2 konur
þar voru að svíða fugl við gaslampa, þegar gaslampinn allt í einu
sprakk, og kviknaði þá í báðum konunum. Annarri konunni tókst
að slökkva eldinn í fötum sínum tiltölulega fljótt og brenndist því
ekki mjög mikið, en hin æddi í fáti út. Dróst nokkuð, að henni bær-
ist hjálp til að slökkva eldinn, og brann hún því mjög mikið öll,
nema frá mjöðmum og upp til brjósta, en þarna var hún í einhvers
konar lífstykki, sem hiífði henni. Læknir var fenginn frá Akureyri
(Stefán G(uðnason), og fór liann í flugvéi til Grímseyjar, tók báðar
konurnar með í flugvélinni til Sjúkrahúss Akureyrar, og var þar
búið um sár þeirra. Nokkrum klukkustundum eftir að nefnd kona
kom inn á sjúkrahúsið, lézt hún af sárum sínum, en sár hinnar kon-
unnar greru fljótt og vel. 46 ára karlmaður datt ofan af heyi, sem
hann var að hera upp, hryggbrotnaði og lézt skölmnu síðar á Sjúkra-
húsi Akureyrar. 31 árs karlmaður fannst í flæðarmálinu við hryggju
á Oddeyrartanga og var drukknaður. Hefur líklega dottið út af
bryggjunni, en ekki haft sig alla leið tii lands. 49 ára karlmaður
hvarf heiman frá sér, og hefur ekkert til hans spurzt síðan. 18 ára
piltur, sem stundaði sjóróðra á Suðurlandi, féil útbyrðis og drukkn-
aði. Fract. columnae 1, colli femoris 5, femoris 4, cruris 6, pelvis 1,
humeri 3, radii 6, fibuiae 1, malleoli 2. Auk þessa nokkuð um vulnera
contusa et incisa ásamt corpora aliena og minna háttar brunasár.
Grenivíkur. 5 ára drengur stökk ofan af heystabba og ienti á bita
með hökuna. Missti sem snöggvast meðvitund, skrámaðist á höku,
og kjálkaiiðir bólgnuðu. Maður frá Ólafsfirði fór frá Siglufirði að
kvöldlagi í marzmánuði, einn á trillubát, og ætlaði til Ólafsfjarðar.
Þegar hann var kominn ca. miðja vega, rakst trillan á eitthvert rek-
ald, og kom á hana leki, vélin stöðvaðist, um nóttina rak hann fyrir
straumi og' vindi, en um morguninn bar hann að landi utarlega á
Látraströnd; fór trillan í spón, en maðurinn bjargaðist í land hold-
votur. Þar sem hann rak að landi, eru háir bakkar að sjó og ekki
hægt að komast upp á þá, nema á einum stað, en hált var í bökk-
unum og' mikil ófærð, er upp var komið. Á endanum komst hann
þó upp frá sjónum, illa rifinn á höndum. Þaðan náði hann í gangna-
kofa á Látrum síðdegis. Fann hann þar eldspítnastokk með einni eða
tveimur eldspítum og gat kveikt upp eld í heyrudda og' þurrkaði við
hann fötin. Voru fætur hans orðnir svo koldofnir, að hann fann
ekkert til þeirra. Morguninn eftir lagði hann af stað inn að Svínár-
nesi; ófærð var mikil og hann í „bússum“. Þangað náði hann síðara
hiuta dags illa til reika. Þurfti að styðja hann inn í bæinn, en þar
fékk hann beztu hjúkrun, og hresstist hann furðu fljótt eftir alla þessa
hrakninga. Var hann kalinn á stóru tánni og hinar koldofnar. Mað-
urinn virtist vera hið mesta hraustmenni, enda aldrei komizt lífs
af, ef svo hefði ekki verið. Um kvöldið var hann dúðaður, ekið niður
að sjó og' fluttur xit í mótorbát, sem hafði verið að leita hans. Fór
14