Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1946, Blaðsíða 211

209
Laugarás. Bólusetning fór fram í öllum hreppum héraðsins, nema
Hrunamannahreppi. Þar mun hún hafa fallið niður vegna óttans við
kikhóstann.
21. Skoðunargerðir eftir kröfu lögreglustjóra.
Frá Hannsóknarstofu Háksólans hefur borizt eftirfarandi skýrsla
uin réttarkrufningar stofnunarinnar 1946:
1. 11. janúar A. E., 44 ára karlm. Varð bráðkvaddur um borð í skipi. Við lík-
skoðun og krufningu fundust greinileg merki pess, að hinn látni hefði verið
undir áhrifum áfengis. Af krufningunni sást, að hann hafði kastað upp og
magainnihald farið ofan í barka og lungnapípur. Ályktun: Köfnun af greind-
um orsökum.
2. 14. febrúar. G. H. S-son, 5 ára. Varð fyrir strætisvagni. Var fluttur í Landsspítal-
ann, en var andaður, er þangað kom. Við likskoðun og krufningu kom i ljós
brot á kúpubotni og mikið mar á heila. Ályktun: Dauði af greindum áverka.
3. 21. febrúar. Á. O-son, 10 ára. Varð á milli lyftubotns og trégrindar með höf-
uðið í lyftugangi I-prentsmiðju hinn 15. febrúar. Fluttur í Landsspítalann
og lá bar rænulitill og dó 21. s. m. Við líkskoðun og krufningu fannst mar á
andliti, einkum kringum augun, og brot á nefi. Stórar sprungur fundust á
þindinni v. megin, og hafði nokkuð af líffærum kviðarholsins sogazt upp í
vinstra brjósthol. Ályktun: Banameinið virðist þó hafa verið heilabólga, sem
sennilega hefur orsakazt af berklum. Þar sem engin berklasýking fannst í
lungum eða kviðarholi, er sennilegast, að berklasýklunum hafi opnazt leið
til heiiabúsins í gegnum brotin nefbein, e. t. v. frá nefkokinu.
4. 5. marz, J. Th., 56 ára karlmaður. Fannst örendur á götu í bænum að morgni
5. þ. m. Upplýst var af lögreglunni, að maðurinn hefði verið mikill drykkju-
maður. Við krufninguna fannst mikil lungnabólga í vinstra lunga. Ályktun:
Lungnabólgan vafalaust dánarorsökin. Sennilega hefur maðurinn fengið óráð
af lungnabólgunni og farið út í kuldann, orðið rænulaus þar og dáið.
5. 7. marz R. G-son, 55 ára. Var ofurölva. Fékk gistingu hjá kunningja sínum.
Að morgni lá hann örendur á gólfinu framan við rúmið. Við líkskoðun og
krufningu fundust köfnunareinkenni, blámi í andliti og dökkt fljótandi blóð.
Ekki fannst nokkur eðlileg orsök til þessarar köfnunar, hvorki hindrun í
öndunarfærum né annað, og enginn sjúkdómur, er gæti útskýrt þetta. Ekki
fundust áverkamerki, sérstaklega ekki á hálsinum, sem gætu bent til þess,
að maðurinn hefði verið kyrktur. Ályktun: Köfnunardauði. Maðurinn hefur
verið mikið drukkinn, og hefur það sennilega átt sinn þátt í dauða hans.
6. 22. marz. P. Þ-son, 53 ára. Varð á milli skips og bryggju 19. marz. Var fluttur
í Landakotsspítala og dó þar 20. s. m. Við krufninguna fannst mikil sprunga
í lifur, ]>annig að hægri helmingur lifrarinnar var sprunginn næstum því í
tvennt og sundurtættur. Hafði blætt mjög mikið úr þessu. Ályktun: Sýnilegt,
að blæðingin hefur leitt til bana.
7. 1. apríl. S. G-son, 35 ára. Varð bráðkvaddur i samkvæmi að næturlagi. Við
krufninguna fundust einkenni köfnunardauða. Enn fremur fannst mjög mikil
lifur, sem var full af fitu, eins og algengt er að finna við alcoholismus. Aðrar
breytingar, einkum í maga, þar sem krónisk bólga var í slimhúðinni, benda
einnig til mikillar áfengisnautnar. Ekki fundust einkenni þess, að hinn látni
hefði verið beittur ofbeldi. Ályktun: Banameinið virðist hafa verið krónisk
áfengiseitrun (alcoholismus chronicus).
8. 11. apríl. G. R. Á-son, 9 ára. Planki hafði lent á höfði piltsins 9. april. Var
fluttur í Landsspítalann, og rann þá blóðlitaður vökvi úr hægra eyra. Hann
andaðist 11. s. m. Við líkskoðun og krufningu fannst sár og mar á enni, og
aftan við hægra eyra, og í heilanum fundust margar smáblæðingar, aðallega
í vinstra framheila. Loks var dálítið brot hægra megin á botni höfuðkúp-
unnar. Ályktun: Banameinið virðist hafa verið blæðingarnar á heilann, ásamt
mjög miklum heilahristingi, og hefur hvort tveggja valdið hinu djúpa með-
vitundarleysi og dauða.
9. 16. apríl. H. H., 56 ára karlm. Mikill drykkjumaður. Fannst látinn í herbergi
sínu 15. apríl. Við líkskoðun og krufningu fannst mjög mikil skemmd á
27