Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1946, Blaðsíða 29

27
burtu úr héraði. Hafði það verið veikt í nokkra daga, er hann kom
heim. Er þess þá getið við hann, að barnið hafi daginn áður komizt
í einkennilegt ástand. Varð það skyndilega náfölt í framan, kalt á
útlimum, og aðstandendur bjuggust við dauða þess. Brátt bráði þó af
því aftur. Þegar læknir sá það, virtist það vera sæmilega frískt, en
hafði þá lágan sótthita. Enginn hósti var né hrygla í lungum heyran-
leg. Snemma næsta dags var kallað á lækni og sagt, að barnið sé í
sama ástandi sem áður er lýst. Þegar hann kom, var barnið með
dauðahryglu og dó að vörmu spori. Á sjúkdómaskrá er þetta talið
orsakast aí myocarditis acuta sem fylgikvilla garnabólgunnar. Læknir
gat varla dregið aðra ályktun af sjúlcdómseinkennum þessum en
að hér hefði hjartað bilað. Uppsalan og niðurgangurinn höfðu að-
eins staðið í nokkra daga og ekki verið áköf. Einna mest bar á garna-
bólgunni i ársbyrjun og í árslok.
ísajj. Með minna móti. Gömul kona talin dáin iir sjúkdómnum.
Hólmavíkur. Stakk sér niður.
Blönduós. Stakk sér öðru hverju niður allt árið, eins og venja er
til, en í júlí hófst í Höfðakaupstað mjög illkynjaður faraldur með há-
unr hita, heiftarlegum kveisuverkjum, bunandi niðurgangi, blóðugum
hjá sumum, og jafnvel með óráði. Um þessar mundir var fjöldi að-
komumanna þar á staðnum við uppsetningu og útbúnað vélanna i nýju
sildarverksmiðjuna. I þessum mánuði einum veiktust 30 þessara
manna, og voru þeir flestir í sama mötuneyti. Við athugun á salernum
kom það í Ijós, að þau voru i megnasta ólagi, því að vatn var ekki nægi-
legt og salernin allt of fá. Auk þess var matargeymsla mötuneytisins
mjög léleg, kjötið geyint úti, þar sem flugur sóttu í það og áttu greiðan
aðgang að þvi. Lagt var fyrir heilbrigðisnefnd og forráðamenn fram-
kvæmdanna á staðnum að hreinsa sorp frá húsum, gæta betri þrifn-
aðar með sglernin og geyma matinn þannig, að flugur kæmust ekki
að honum. Dró þá mjög úr þessum faraldri, þótt ekki væri hann til
fulls um garð genginn fyrr en í september. Ég var um tíma hræddur
um, að um paratyphus væri að ræða, en blóðvatnsrannsókn sýndi, að
svo var ekki. Eftir að aðalhrinunni í mötuneytinu lauk, varð faraldur-
inn vægari og lagðist þá mest á börn.
Sauðárkróks. Gerir nokkuð vart við sig alla mánuði ársins, og eru
smáfaraldrar á milli. Engin slæm tilfelli.
Ólafsfi. Með minna móti nú í nokkur ár. Einstök dreifð tilfelli.
Dalvikur. Allt árið. Faraldur í nóvember, slæmur.
Grenivíkur. Fá dreifð tilfelli.
Breiðumýrar. Gerði lítið var við sig. Þó er 1 barn talið devja úr
þessari sótt, 4 vikna gamalt, vanheilt allt frá fæðingu.
Vopnafj. Gekk sem faraldur í janúar og svo í sláturtíðinni, svo sem
venjulegt er. Mest kvað að kvilla þessum i börnum, eftir aðsókn að
lækni að dæma. Sjúklingar, sem leituðu ekki læknis fyrr en seint og
síðar meir, áttu alllengi í þessu, sumir hverjir. Hinum, sem læknis
leiluðu strax, batnaði eftir 2—3 daga.
Hgilsstaða. Meira cða minna flesta mánuði ársins, en áberandi mest
sumarmánuðina, oft mjög þrálátt. Mest í börnum og unglingum.